Lyrics and translation Tattoo Colour - คนอ่อนไหว - Live

คนอ่อนไหว - Live

ก็เพราะว่าฉันนั้นเป็นคนอ่อนไหว จะผ่านอะไรมากมาย
เล็ก ๆ น้อย ๆ คอยรบกวนจิตใจ คล้ายๆจะมีน้ำตา

ดูเหมือนจะค้านทุกสายตา ไม่มีใครรู้ว่าฉันเป็นเช่นไร
แค่ท้องฟ้าดูเศร้า ฝนโปรยแค่เบาๆก็หวั่นไหว

ที่ฉันหัวเราะได้เสียงดัง เก็บอาการความผิดหวังไว้ข้างใน
เพียงแค่คำไม่กี่คำ ฉันคอยเธอจดจำ แล้วจะเสียใจ

ก็เพราะว่าฉันนั้นเป็นคนอ่อนไหว จะผ่านอะไรมากมาย
เล็ก ๆ น้อย ๆ คอยรบกวนจิตใจ คล้าย ๆ จะมีน้ำตา
เหงา ๆ ซ้ำ ๆ ชีวิตคนอ่อนไหว ไม่มีอะไรง่ายดาย
ทุกครั้งที่คิดถึงเธอที่จากไป คล้ายๆจะมีน้ำตา

เป็นเหมือนคำถามที่ค้างคา ต่อจากนี้ว่าชีวิตคืออะไร
ให้ฉันฝันไปสุดฟ้า แต่แล้ววันที่ผ่านมา ช่างโหดร้าย เพราะอะไร

และเหมือนว่าฉันจะรู้ตัว ช่วงเวลานับจากนี้นานแค่ไหน
โลกของฉันคือความเหงา บุกพรุ่งนี้เพียงแต่เรา ที่ต้องเสียใจ

กี่ความเจ็บช้ำที่ผ่านพ้นไป ซ่อนเอาไว้ ข่มใจอย่ามีน้ำตา
แค่เก็บมันไว้ ไม่ยอมจะให้ใครได้รู้ว่า ว่าฉันยังอ่อนแออยู่เสมอ
เพียงแต่เธอ ไม่เคยจะเข้าใจ

ก็เพราะว่าฉันนั้นเป็นคนอ่อนไหว จะผ่านอะไรมากมาย
เล็ก ๆ น้อย ๆ คอยรบกวนจิตใจ คล้าย ๆ จะมีน้ำตา
เหงา ๆ ซ้ำ ๆ ชีวิตคนอ่อนไหว ไม่มีอะไรง่ายดาย
ทุกครั้งที่คิดถึงเธอที่จากไป คล้ายๆจะมีน้ำตา

ทุกครั้งที่คิดถึงเธอที่จากไป คล้ายๆจะมีน้ำตา

Чувствительный человек - Live

Потому что я чувствительный человек, прохожу через многое,
Даже мелочи тревожат мой разум, как будто вот-вот появятся слезы.

Кажется, это противоречит всем взглядам, никто не знает, каково мне,
Просто небо выглядит грустным, даже легкий дождь заставляет меня волноваться.

Я могу громко смеяться, скрывая разочарование внутри,
Всего лишь несколько слов, я помню их, и мне будет больно.

Потому что я чувствительный человек, прохожу через многое,
Даже мелочи тревожат мой разум, как будто вот-вот появятся слезы.
Одиноко, снова и снова, жизнь чувствительного человека, ничто не дается легко,
Каждый раз, когда я думаю о тебе, ушедшей, как будто вот-вот появятся слезы.

Это как вопрос, который остается без ответа: что такое жизнь после этого?
Я позволил себе мечтать до небес, но дни, которые прошли, были такими жестокими. Почему?

И кажется, я осознаю, как долго будет длиться это время,
Мой мир — это одиночество, завтрашний день только для нас, и нам придется страдать.

Сколько боли я пережил, скрывая ее, сдерживая слезы,
Просто храню это в себе, не позволяя никому узнать, что я все еще слаб,
Только ты никогда не понимала.

Потому что я чувствительный человек, прохожу через многое,
Даже мелочи тревожат мой разум, как будто вот-вот появятся слезы.
Одиноко, снова и снова, жизнь чувствительного человека, ничто не дается легко,
Каждый раз, когда я думаю о тебе, ушедшей, как будто вот-вот появятся слезы.

Каждый раз, когда я думаю о тебе, ушедшей, как будто вот-вот появятся слезы.