Lyrics and translation Thanos Mikroutsikos feat. Vasilis Papakonstadinou - To Mahairi

To Mahairi

Απάνω μου έχω πάντοτε στη ζωνη μου σφιγμένο
ένα παλιό αφρικάνικο ατσάλινο μαχαίρι
όπως αυτά που συνηθούν και παίζουν οι αραπάδες
που από έναν γέρο έμπορο αγόρασα στ' Αλγέρι.

Θυμάμαι, ως τώρα να 'τανε, το γέρο παλαιοπώλη,
όπου έμοιαζε με μια παλιά ελαιγραφία του Γκόγια,
ορθόν πλάι σε μακριά σπαθιά και σε στολές σχισμένες,
να λέει με μια βραχνή φωνή τα παρακάτου λόγια:

Ετούτο το μαχαίρι, εδώ, που θέλεις ν' αγοράσεις
με ιστορίες αλλόκοτες ο θρύλος το 'χει ζωσει,
κι όλοι το ξέρουν πως αυτοί που κάποια φορά το 'χαν,
καθένας κάποιον άνθρωπο δικό του έχει σκοτώσει.

Ο Δον Μπαζίλιο σκότωσε μ' αυτό τη Δόνα Τζούλια,
την όμορφη γυναίκα του γιατί τον απατούσε.
ο Κόντε Αντόνιο, μια βραδιά, τον δύστυχο αδελφό του
με το μαχαίρι τούτο εδώ κρυφά δολοφονούσε.

Ένας αράπης τη μικρή ερωμένη του από ζήλεια
και κάποιος ναύτης Ιταλός ένα Γραικό λοστρόμο.
Χέρι με χέρι ξέπεσε και στα δικά μου χέρια.
Πολλά έχουν δει τα μάτια μου, μα αυτό μου φέρνει τρόμο.

Σκύψε και δες το, μια άγκυρα κι ένα οικόσημο έχει,
είναι αλαφρύ για πιάσε το δεν πάει ούτε ένα κουάρτο,
μα εγώ θα σε συμβούλευα κάτι άλλο ν' αγοράσεις.
Πόσο έχει; Μόνο φράγκα εφτά. Αφού το θέλεις πάρ'το.

Ένα στιλέτο έχω μικρό στη ζωνη μου σφιγμένο,
που η ιδιοτροπία μ' έκαμε και το 'καμα δικό μου,
κι αφού κανένα δε μισώ στον κόσμο να σκοτώσω,
φοβάμαι μη καμιά φορά το στρέψω στον εαυτό μου...

Нож

На моем поясе всегда плотно прижат,
старый африканский стальной нож.
Как те, которыми обычно играют арабы,
купленный у старого торговца в Алжире.

Помню, как будто это было вчера, старого торговца,
похожего на старинную картину Гойи,
стоящего рядом с длинными мечами и рваными мундирами,
он говорил хриплым голосом следующие слова:

Вот этот нож, который ты хочешь купить,
легенда окутала его странными историями,
и все знают, что те, кто когда-либо им владел,
каждый убил кого-то из своих близких.

Дон Базилио убил им Донну Джулию,
свою прекрасную жену, потому что она ему изменяла.
Конте Антонио однажды ночью своего несчастного брата
этим ножом тайно убил.

Араб свою юную возлюбленную из ревности,
и какой-то итальянский моряк греческого боцмана.
Из рук в руки он попал и в мои руки.
Многое видели мои глаза, но этот нож вселяет в меня ужас.

Наклонись и посмотри, на нем якорь и герб,
он легкий, возьми его, он не весит и четверти,
но я бы посоветовал тебе купить что-нибудь другое.
Сколько стоит? Всего семь франков. Раз хочешь, бери.

У меня на поясе маленький стилет,
который по прихоти стал моим,
и поскольку я никого в мире не хочу убивать,
боюсь, как бы когда-нибудь не обратить его против себя...