Lyrics and translation The Countdown Kids - The Holly and the Ivy

The Holly and the Ivy

จากคน คนที่เคยมีใจกันอยู่
เปลี่ยนไปเป็นไม่มีเยื่อใยต่อกัน
อยากลืม ลืมทุกสิ่ง
ลบล้าง เรื่องวันวาน
หากเราไม่เห็นกัน
คงลืมกันได้

หนักใจ ตรงที่ความจำเป็นบางอย่าง
กดดันทำให้เราเจอกันต่อไป
ยิ่งเจอใจยิ่งเจ็บ
มันทรมานเกินไป
ห่างกันไปให้ไกล มันยังดีกว่า

คนที่รัก ร้างไกลนั้นเจ็บไม่นาน
คนไม่รัก ใกล้กันช้ำใจยิ่งกว่า
แต่ว่าหนทาง ทางของคน
ไม่มีให้เลือกเท่าไหร่
เจ็บสักเท่าไร ก็ต้องรับมา

อีกนาน นานเท่าไร มันจึงจะจบ
จบไปไปให้ไกลไกลกันสุดตา
อยากมีชีวิตใหม่ ไม่ต้องมีเธอมา
ต้องเจอกับสายตา เย็นชากันอยู่

เจ็บปวดเสมอ ที่ต้องเจอกัน
เอ่ยปากต่อกัน เหมือนคนใหม่
จำใจแสดง แกล้งทำกันไป
อย่างไม่ค่อยเต็มใจ
อย่างกับคนไม่เคยรักกัน

คนที่รัก ร้างไกลนั้นเจ็บไม่นาน
คนไม่รัก ใกล้กันช้ำใจยิ่งกว่า
แต่ว่าหนทาง ทางของคน
ไม่มีให้เลือกเท่าไหร่
เจ็บสักเท่าไร ก็ต้องรับมา

อีกนาน นานเท่าไร มันจึงจะจบ
จบไปไปให้ไกลไกลกันสุดตา
อยากมีชีวิตใหม่ ไม่ต้องมีเธอมา
ต้องเจอกับสายตา เย็นชากันอยู่
ต้องเจอ กับสายตา เย็นชากันอยู่

The Holly and the Ivy

De ceux qui étaient autrefois liés par l’amour,
Il ne reste plus que l’indifférence.
J’aimerais oublier, oublier tout,
Effacer le passé.
Si nous ne nous croisions plus,
Nous pourrions oublier.

Ce qui me pèse, c’est que certaines obligations
Nous obligent à continuer à nous rencontrer.
Chaque rencontre me fait mal au cœur,
C’est trop pénible.
Il serait mieux de se séparer pour de bon.

L’amour perdu, la séparation, ça ne dure pas longtemps,
Mais l’indifférence, la proximité, c’est encore plus douloureux.
Mais le chemin de l’homme
Ne laisse pas beaucoup de choix.
Quelle que soit la douleur, il faut l’accepter.

Combien de temps encore, combien de temps avant que ça se termine ?
Pour qu’on se sépare pour de bon, au loin, à perte de vue.
J’aimerais recommencer ma vie sans toi,
Sans devoir affronter tes regards froids.

Chaque rencontre est douloureuse,
On se parle comme des étrangers.
On fait semblant, on joue la comédie,
Sans conviction,
Comme si on ne s’était jamais aimé.

L’amour perdu, la séparation, ça ne dure pas longtemps,
Mais l’indifférence, la proximité, c’est encore plus douloureux.
Mais le chemin de l’homme
Ne laisse pas beaucoup de choix.
Quelle que soit la douleur, il faut l’accepter.

Combien de temps encore, combien de temps avant que ça se termine ?
Pour qu’on se sépare pour de bon, au loin, à perte de vue.
J’aimerais recommencer ma vie sans toi,
Sans devoir affronter tes regards froids.
Sans devoir affronter tes regards froids.