Lyrics and translation The Kik feat. Elly Nieman - Prikkebeen (Live)

Prikkebeen (Live)

Hij staat in de sneeuw aan de poort van de stad
En prikt de dagen van december op zijn hoed
Hij fluit zijn pluchen lapjeskat
Want hij heeft last van muizenissen
Die nesten maken in zijn baard
Maar die laat hem altijd mooi fluiten
Het dier preekt ernstig voor de vissen
Gevallen van een haringkar

Hij lokt de dagen met zijn lied
De dagen vliegen, hij blijft staan
Waar komt hij vandaan?
Hij koestert de dagen van rood cellofaan
Van glitter en watten en sterrenpapier
Geen mens kent zijn naam

Meester Prikkebeen, Meester Prikkebeen
De mensen lopen langs hem heen
Hij blijft alleen, Meester Prikkebeen

Lantaarnopstekers gaan stil door de nacht
Hij speelt zijn draailier voor hun harige gezicht
Slaap gerust, sluimer zacht
Een paladijn met zijn soldaten
Blijft even luisteren naar hem
Toch blijft zijn schotel leeg, ze lachen
Alleen een meisje blijft staan praten
Een mager meisje van plezier

Waarom speel jij geen ander lied?
Je ogen en je mond zijn koud
Ik weet geen refrein
Ik draag op mijn borsten een sleutel van goud
Het licht in mijn oog is een ster die verschiet
Zo kan ik niet zijn

Meester Prikkebeen, Meester Prikkebeen
De mensen lopen langs hem heen
Hij blijft alleen, Meester Prikkebeen

Ze danst in de sneeuw en ze speelt tamboerijn
Terwijl de lapjeskat heel stil de passie preekt
Het geurt naar brood en warme wijn
En in de sneeuwnacht bij de ballen
Verwachten ze het nieuwe jaar
De laatste dag komt aangevlogen
De laatste slagen zijn gevallen
Een vuurpijl spuit de hemel in

En morgen verdwijnen ze over het land (morgen verdwijnen ze over het land)
Het nieuwe jaar is wijd en groen (de bloemenwei is leeg en groen)
Nooit zien ze hen weer
Wie weet wat de dagen dit jaar zullen doen
Zij speelt met de kat en hij zwaait met zijn hand
Vaarwel en tot ziens (aarwel en tot ziens)
Misschien tot ziens (misschien tot ziens)

Meester Prikkebeen, Meester Prikkebeen
De mensen lopen langs hem heen
Hij blijft alleen, Meester Prikkebeen

Старый колючка (Live)

Он стоит на снегу у городских ворот,
На шляпу нацепив дни декабря.
Он посвистывает, зовя плюшевого кота,
Ведь его одолевают мрачные мысли,
Что вьют гнезда в его бороде.
Но борода всегда позволяет ему красиво свистеть.
Зверь важно вещает для рыб,
Упавших с тележки торговца.

Он заманивает дни своей песней,
Дни летят, а он все стоит.
Откуда он взялся?
Он лелеет дни из красного целлофана,
Из блесток, ваты и звездной бумаги.
Никто не знает его имени.

Мастер Колючка, мастер Колючка,
Люди проходят мимо него.
Он остается один, мастер Колючка.

Фонарщики молча идут сквозь ночь,
Он играет на своей шарманке для их волосатых лиц.
Спите спокойно, сладко спите.
Даже паладин со своими солдатами
Останавливается послушать его.
И все же его миска пуста, они смеются.
Лишь одна девушка останавливается поговорить с ним,
Худенькая девушка, несущая радость.

Почему ты не сыграешь другую песню?
Твои глаза и губы холодны.
Я не знаю другого припева.
Я ношу на груди ключ из золота,
Свет в моих глазах – падающая звезда.
Я не могу быть другой.

Мастер Колючка, мастер Колючка,
Люди проходят мимо него.
Он остается один, мастер Колючка.

Она танцует на снегу и играет на бубне,
Пока плюшевый кот тихонько проповедует страсть.
Пахнет хлебом и глинтвейном,
И в снежную ночь под елочными игрушками
Они ждут Новый год.
Последний день прилетел,
Последние удары часов пробили,
Фейерверк взмывает в небо.

И завтра они исчезнут, растворятся в стране (завтра они исчезнут, растворятся в стране).
Новый год широк и зелен (цветочный луг пуст и зелен).
Они больше никогда их не увидят.
Кто знает, что принесут эти дни?
Она играет с котом, а он машет рукой.
Прощай и до свидания (прощай и до свидания).
Может быть, до свидания (может быть, до свидания).

Мастер Колючка, мастер Колючка,
Люди проходят мимо него.
Он остается один, мастер Колючка.