Lyrics and translation Thomas Acda - De Marathon

De Marathon

Een Griekse koning had een boodschap
En hij zei die moet meteen gebracht
Dus een bode werd tot haast gespoed
Geen seconde kon er nog gewacht
De weg van Marathon naar Athene
Een lekker zonnetje wat kan er mis
Maar op zo'n veertig kilometer
Voelt die eerste meter vreter
Zich ineens niet meer zo lente fris

En toch nog, leest 'ie het briefje voor
En zorg we hebben gewonnen hoor
Maar de mensen zeggen vrolijk kijk
Het is een brieven lezend lijk
En die bode die valt dood neer
En dat vieren we nu nog en keer op keer
Met het aller domste
Dat ooit een mens verzon
De marathon

En nu hoor ik jou, mij vragen
Lijkt je rennen toch niet stiekem leuk
Joh kan niet wachten tot ik echt de allerlaatste vezel
Van dit schitterende lijf verneuk
Ik zal je zeggen, du moment
Dat ik zou rennen voor het lachen zier Zal ik er eventueel en ik zeg eventueel Over gaan denken dan en eerder niet

Oh, de marathon
Welke gek dat ooit verzon
Zo zinloos als een geile non
Die hele marathon
De eerste renner viel halfdood neer
En dat vieren we nu nog en keer op keer
Met het aller, aller domste dat ooit een mens verzon
De marathon

Mijn leven is een marathon op zich Daar hoef ik echt niet nog iets bij Waar ik van wakker lig
Er gaat zo ook al zoveel mis
Daar hoeft een wedstrijd, die ik niet winnen kan
Dan niet echt bij Nee niet voor mij De marathon

Welke gek dat ooit verzon
Zo zinloos als een geile non
Die hele marathon
De eerste renner viel halfdood neer
En dat vieren we nu nog en keer op keer
Met het aller, aller domste dat ooit een mens verzon
De marathon

Mis echt niet dat geschiedenis niets leert
Maar nog steeds dezelfde fouten
En keer op keer
Die eerste marathon meneer viel toch halfdood neer
Dus zal ik nou niet weer, toch

De marathon
De marathon
Echt het aller, aller domste
Echt het aller, aller domste
Het aller, aller domste dat ooit een mens verzon
De marathon

Марафон

У греческого царя было послание,
И он сказал, что его нужно доставить немедленно.
Так гонца отправили в спешке,
Ни секунды нельзя было терять.
Дорога из Марафона в Афины,
Приятное солнышко, что может пойти не так?
Но на сороковом километре
Этот первый километр пожиратель
Вдруг чувствует себя уже не так весенне свежо.

И все же, он зачитывает записку,
И говорит: "Мы победили, ура!"
Но люди весело говорят: "Смотри,"
"Это читающий письма труп."
И гонец падает замертво.
И мы празднуем это снова и снова,
Самую глупую
Вещь, которую когда-либо придумал человек,
Марафон.

А теперь я слышу, как ты спрашиваешь меня,
Не кажется ли мне бег тайно приятным?
Дорогая, я не могу дождаться, когда я действительно уничтожу последнее волокно
Этого великолепного тела.
Я скажу тебе, милая,
В тот момент, когда я побегу ради смеха, я, возможно, и я говорю, возможно, подумаю об этом тогда, и не раньше.

О, марафон,
Какой дурак это придумал?
Так же бессмысленно, как возбужденная монахиня.
Этот весь марафон.
Первый бегун упал полумертвым,
И мы празднуем это снова и снова,
Самую, самую глупую вещь, которую когда-либо придумал человек,
Марафон.

Моя жизнь — это сам по себе марафон, мне действительно не нужно больше ничего, что не дает мне спать по ночам.
И так много всего идет не так.
Мне не нужно соревнование, которое я не могу выиграть.
Нет, не для меня. Марафон.

Какой дурак это придумал?
Так же бессмысленно, как возбужденная монахиня.
Этот весь марафон.
Первый бегун упал полумертвым,
И мы празднуем это снова и снова,
Самую, самую глупую вещь, которую когда-либо придумал человек,
Марафон.

Мне действительно не нравится, что история ничему не учит,
Но все еще совершает те же ошибки
Снова и снова.
Тот первый марафонец, господин, все-таки упал полумертвым.
Так неужели я снова не буду, все-таки?

Марафон.
Марафон.
Действительно самая, самая глупая,
Действительно самая, самая глупая,
Самая, самая глупая вещь, которую когда-либо придумал человек,
Марафон.