Lyrics and translation To Sfalma - Stin Oura Tou Vasilopoulou

Stin Oura Tou Vasilopoulou

Μπορεί και να'μαι παραπλανημένος
Μα έκανα εις άτοπον επαγωγή
Θα στο 'χουν πει κι άλλοι προηγουμένως
Τα χρήματα γυρίζουνε τη γη

'όλοι είναι για τον π** και στο τέλος θα πεθάνουν
Διάλεξε αν θα κλαις ή αν θα γελάσεις
Διάλεξε αν σου αρέσει ο Τρίερ ή ο Ταραντίνο
Τι άλλο θέλεις; κοίτα να το απολαύσεις! '
Σπέρνουν στην κοινωνία ενοχές και χολή
Ποια φοιτητική ζωή; μπουφές και σχολή μαζί
Και λοιδορούν αν σκέφτεσαι παραπανίσια
Αγώνες ετοιμάζεις κι ετοιμάζουν ξερονήσια
Δεν είναι η λόξα 'οργισμένων νεολαίων'
Ούτε 'συντρόφια' εναντίον 'νοικοκυραίων'
Μα οι άσημες απώλειες, στη μέση του δρόμου
Στην πίεση για ένα μεροκάματο του τρόμου
Είδαμε την αυγή σχεδόν από όπου υπάρχουν
Άνθρωποι που πεθαίνουν της πείνας
Περιφρουρώντας στάσεις σε γαλέρες-κολαστήρια της Αθήνας
Δεν πολεμώ με ρίμες, χωράς κι εσύ μαζί μας
Κολλάς κι εσύ βενζίνες όμως, δεν μας βγαίνει ο μήνας
Δε φταίει η σεροτονίνη για την ανυπακοή μας
Βάζω τη μάσκα μου, και μπαίνω καθωσπρέπει
Στην ουρά του βασιλόπουλου με 5 ευρώ στην τσέπη
Η δημοκρατία τους είναι αν προτιμάς
Τρεις μπίρες και χαρτάκια, ή μακαρόνια να φας
Κι αυτή η δημοκρατία τους ξεχνιέται μονομιάς
Με το που θα περάσεις απ'την πόρτα της δουλειάς

Κι οι καλλιτέχνες σου δεν είναι αναμάρτητοι
Στη φρίκη απαντάν με σκέψη ασυνάρτητη
Κόβουν και ράβουν τη σαπίλα που σαρώνει
Στα πλαίσια της αισθητικής που τους πληρώνει
'θα επικρατήσει όποιος έχει την ικανότητα'
Φιλιλέ αλαζονεία, σχεδόν υπόκλιση στην εθνική ενότητα
Τσάμπα ψάχνω να βρω ομοιότητα
Με μας και την υπόλοιπη κοινότητα
Κι αγανακτάν στην 'προδοσία της κυβέρνησης'
Λες και οι ελπίδες μας προχτές εξανεμίστηκαν
Λες και δεν ξανάδαμε στρατόπεδα συγκέντρωσης
Και ποιοι τα στήριξαν, και πώς τσακίστηκαν
Βλέπουνε το αύριο με τρόμο ή αδιαφορία
Λες και σταμάτησε προχτές η ιστορία
Σε πρήζουν, η ζωή σου ότι είναι άνευ σημασίας
Μα εσύ σβήνε πού και πού το ιστορικό τοποθεσίας σου!
Κι όταν στα χημικά σε πνίγουν, να θυμάσαι
Ότι πάνε να αναβάλλουν αυτό που δεν μπορούν να αποφύγουν
Το κέρδος φέρνει μόνο δεινά
Μα δε στα λύνουν, σε βαράνε, γιατί βγαίνει πιο φτηνά
Ξέχνα και σύνταξη κι ανέμελα νιάτα
Πληρώνεις δύο παίρνεις τρία, τυχερή pinata
Στο μαγαζί τα αλάνια λιώνουν το cd μου
Μακάρι μια φορά να απεργούσαν και μαζί μου

В очереди у Вассилопулоса

Может, я и заблуждаюсь,
Но я сделал вывод от противного:
Тебе, наверняка, говорили это и раньше,
Деньги правят миром.

«Все живут ради денег, а под конец умрут.»
Выбирай: плакать или смеяться.
Выбирай: Триер или Тарантино.
Чего еще желать? Просто получай удовольствие!»
Они сеют в обществе вину и желчь.
Какая там студенческая жизнь? Шведский стол да учеба.
И насмехаются, если ты думаешь не так, как все.
Ты готовишься к борьбе, а они готовят для тебя ссылку.
Это не удел «рассерженных молодых»,
И не «товарищи» против «обывателей»,
А безвестные потери посреди дороги,
Под гнетом тяжелого труда.
Мы видели рассвет почти отовсюду,
Где люди умирают от голода,
Охраняя остановки в афинских каторжных галерах.
Я не сражаюсь рифмами, ты тоже можешь быть с нами,
Ты тоже заливаешь бензин, но нам не хватает на месяц.
Дело не в серотонине и нашем непослушании,
Я надеваю маску и чинно занимаю
Очередь к Вассилопулосу с 5 евро в кармане.
Их демократия — это выбор между
Тремя банками пива и сигаретами или тарелкой макарон.
И эта их демократия мгновенно забывается,
Как только ты переступаешь порог работы.

И ваши художники не безгрешны,
На ужас отвечают бессвязной мыслью,
Кромсают и перекраивают гниль, которая пожирает,
В рамках эстетики, которая их кормит.
«Побеждает тот, кто способен»,
Высокомерное вранье, почтительный поклон национальному единству.
Тщетно пытаюсь найти сходство
Между нами и остальным обществом.
И негодуют на «предательство правительства»,
Словно наши надежды только вчера испарились,
Словно мы не видели снова концлагеря,
И кто их поддерживал, и как их сокрушили.
Они смотрят в будущее со страхом или безразличием,
Будто история остановилась вчера.
Тебя убеждают, что твоя жизнь бессмысленна,
Но ты время от времени стирай историю местоположений!
И когда тебя душат слезоточивым газом, помни,
Что они пытаются отсрочить то, чего не могут избежать.
Прибыль несет только беды,
Но они не решают их, а бьют тебя, потому что так дешевле.
Забудь о пенсии и беззаботной юности,
Платишь два, получаешь три, счастливая пиньята.
В магазине ребята заслушивают мой диск до дыр,
Вот бы они хоть раз забастовали и вместе со мной.