Lyrics and translation To Sfalma - Ta Oneira Mou Einai LoFi

Ta Oneira Mou Einai LoFi

Έβαλα στόχο μου το ένα κουπλέ τη μέρα
Χαιρέκακα δε σκέφτομαι μα σα να το περίμενα
Εντέλει τη χειρότερη ξενέρα τη φάγαν όσοι θέλανε καριέρα
Η διάθεση που είχα για αναγνώριση φαλίρισε
Και πήγε να δουλέψει καμαριέρα
Κι οργανώθηκε σχεδόν γιατί δεν είχε επιλογή
Γαμάτο το καινούριο σου κομμάτι
Αλλά αφού ρωτάς τη γνώμη μου δεν το σηκώνει φίλε η εποχή
Η εποχή σηκώνει τους φασίστες στη Βουλή
Και ούτε καν κάποιον απέναντι να πεις πως έχει κάνει ανακωχή
Οι εικοσάρηδες δεν πρόλαβαν αγώνες
Λογικό να τους εκφράζει ό,τι εκφράζει ανοχή
Έβαλα στόχο μου να γράφω παραπάνω
Μου λένε να την κάνω αλλά δεν έχω για πού
Ετούτη η σκατότρυπα με θρέφει και μου αρμόζει
Αν ήταν θα τον έκανα κι εδώ τον καραγκιόζη
Δεν παίζω ατομικά, δε μ' αφορά
Με τη φάρα μου θερίζω βηματάκι-βηματάκι τη φορά
Στα διαλείμματα ασκούμαι
Μαθαίνω να αρκούμαι με λιγότερα
Και περιμένω τα χειρότερα

Οι γιάπηδες γκρινιάζουν 'βάι-βάι'
Μα εγώ πάντα ονειρευόμουνα σε lo-fi
Τα όνειρά μου είναι lo-fi
Κόκκινο θα 'ναι το φίδι που θα σε φάει!

Δεν έπεσα απ' τα σύννεφα προχτές φιλελέ μου
Δεν παίζω επικήδειους, μα τύμπανα πολέμου
Ποίηση της ήττας πάει να πει το 'χω πιστέψει
Παίζω με κλισεδάκια και δεν καταβάλλω σκέψη
Μα εγώ λερώνω το προφίλ
Τους περιορισμούς μας τους κάναμε στυλ
Έμαθα να μιξάρω, για παράδειγμα, μ' ένα ηχείο μόνο
Έτσι κι αλλιώς στα 90's σαμπλάρανε σε mono
Φλεξάρω ρούχα από δεύτερο χέρι
Handpoke tattoo στην παραλία το καλοκαίρι
Ακουστικά φτηνά από amazon
Τα υπάρχοντα μου όλα χωράνε μέσα στη βαλίτσα της σεζόν
Δε θα με χάλαγε να μη δουλεύω στο νησί
Αλλά τι νόημα θα είχε άμα δούλευες εσύ
Κι όχι, δεν είπα ότι το λίγο μου αρκεί
Αλλά ότι με έμαθε, ανάμεσα σε άλλα, και να κάνω μουσική
Και δε συγκρίνεται η πώρωση
Τα social είναι η νέα τηλεόραση
Κάθε μου πρόταση και πρόφαση για απόλυση
Βρήκα την απόλαυση στην πόλωση μπάρμπα

Οι γιάπηδες γκρινιάζουν 'βάι-βάι'
Μα εγώ πάντα ονειρευόμουνα σε lo-fi
Τα όνειρά μου είναι lo-fi
Κόκκινο θα 'ναι το φίδι που θα σε φάει!

Мои мечты в стиле lo-fi

Я поставил себе цель - куплет в день.
Злорадно не думаю об этом, но как будто ждал этого.
В конце концов, самое большое разочарование испытали те, кто хотел карьеру.
Мое желание признания обанкротилось
И пошло работать официанткой.
И почти смирилось, потому что выбора не было.
Твой новый трек - бомба!
Но раз уж ты спрашиваешь моего мнения, то, друг, это не для нашего времени.
Наше время возносит фашистов в Парламент.
И даже некого упрекнуть в перемирии.
Двадцатилетние не застали борьбу,
Логично, что их устраивает всё, что допускает терпимость.
Я поставил себе цель писать больше,
Мне говорят - делай, но куда мне всё это девать?
Эта помойка меня питает и мне подходит.
Если бы это было возможно, я бы сделал Карагеоргия и здесь.
Я не играю в одиночку, меня это не волнует.
Со своей командой я иду к цели шаг за шагом.
В перерывах тренируюсь,
Учусь довольствоваться малым
И жду худшего.

Яппи ноют: "Горе мне, горе!"
А я всегда мечтал о lo-fi.
Мои мечты в стиле lo-fi.
Красной будет змея, что тебя сожрет!

Я не с луны свалился, дружок-либерал.
Я не играю траурные марши, а бью в барабаны войны.
Поэзия поражения означает, что я поверил в это.
Играю клише и не напрягаю мозги.
Но я пачкаю свой профиль,
Мы сделали ограничения своим стилем.
Я научился сводить, например, с одним динамиком.
В любом случае, в 90-е сводили в моно.
Ношу секонд-хенд,
Handpoke-татуировки на пляже летом.
Дешевые наушники с Amazon.
Все мои пожитки помещаются в чемодан.
Я бы не парился, если бы не работал на острове.
Но какой в ​​этом смысл, если бы работал ты?
И нет, я не говорил, что мне хватает малого,
Но то, что у меня есть, научило меня, помимо прочего, и музыке.
И не сравнится одержимость,
Соцсети - это новое телевидение.
Каждое моё предложение и повод для абсолюта.
Я нашёл удовольствие в поляризации, старик.

Яппи ноют: "Горе мне, горе!"
А я всегда мечтал о lo-fi.
Мои мечты в стиле lo-fi.
Красной будет змея, что тебя сожрет!