Lyrics and translation Tourist LeMC - Tot Hiertoe Alles Goe

Tot Hiertoe Alles Goe

Vor mijn part,
Is het allemaal niets waard, zonder zin of antwoord, zonder schoon einde waarnaar,
We in alle gemoedsrust kunnen gaan,
Zoekend naar tekens in een onbetekenend bestaan,
Voor mijn part, is dat het sterven waard,
En moet betekenis gekapt in het glas anders blijft het zonder smaak,
Schrijf uzelf een doel voor en neem het in voor een paar jaar,
Verschiet vanwaar ge zult staan,
Oppassen gast want het leven dat is,
Niet meer dan malaise als ge het verkeerde pad verkiest,
Helaas, het is geen wetenschap ofzo,
Maar het is onvermijdelijk wie stank zoekt die stank vind,
En hoe het stonk soms,
Ik ben geen moordenaar maar minder erg kan ook,
In het licht van den engel horen w'allemaal bij de gevallen hoop,
Maar wie zonder zonden is den eerste steen gooit,
Ik schrijf met gevoel voor drama das duidelijk,
Maar 't leve leef ik eerder simpel als lettergreep,
Ze noemt mij zelfs oermens
Omdat 'k vreet met men handen en soms antwoord me oerkreet
Niet erg, zíj mag alles zeggen tegen mij,
We houden samen kern vast,
Eten, maffen l'amour en gezondheid,
En al wat rest is niks dan lucht en tijdverdrijf

Vrije val, lucht glipt door mijn vingers,
De tijd suist voorbij ik ben weerloos,
Beperk mij tot de kracht van het nu dwingend,
Zeg ik, tot hiertoe alles goed,

Vor mijn part
Gon ik een traan laten a ge mij verlate zult,
Gekwaald dwalen doorheen lagen van schuld,
Tverhaal, moraal word duidelijker met de jaren dus,
Dat is geduld, geef et een plaats op pad naar de urn,
Ale man toch geen strofe des doods,
Begint een vers vroeger naar een draagbaar gemoed,
En met een flow anders blijft het maar droogte dat boeit niet,
En op niveau zeg ik tegen critici doe het niet,
Ben ik een echte chansaar,
Of beb ik gewoon gelukkig omdat ik zo weinig van t leve verwacht,
Niets meer nodig als wind wanneer den avond valt,
Een sfeer die mij zint alleen en op het gemak,
Ik ben een dromer loop me de kop in de wolken,
Ik praat in men eigen mensen denke dak zot zen,
Maar alleen door toe te geven dat t leven echt schoon is,
Is het de moeite waard om te doen wat ik doe dus
Relativeer ik alle kommer en kwel,
Vergeet ik even zorg en plicht,
Eten maffen l'amour en gezondheid
Wat rest is lucht en tijdverdrijf

Vrije val, lucht glipt door mijn vingers,
De tijd suist voorbij ik ben weerloos,
Beperk mij tot de kracht van het nu dwingend,
Zeg ik, tot hiertoe alles goed,

До сих пор все хорошо

Что до меня,
то все это ничего не стоит, без смысла и ответа, без счастливого конца, к которому
мы можем стремиться в полном спокойствии,
ища знаки в бессмысленном существовании.
Что до меня, это стоит того, чтобы умереть,
и смысл должен быть высечен на стекле, иначе он останется безвкусным.
Наметь себе цель и следуй ей несколько лет,
удивишься, где окажешься.
Осторожно, дружище, ведь жизнь — это
не более чем недомогание, если выберешь неверный путь.
Увы, это не наука,
но неизбежно, кто ищет зловоние, тот его найдет.
И как же иногда воняло!
Я не убийца, но и не святой.
В свете ангела мы все принадлежим к падшим надеждам,
но пусть первый бросит камень тот, кто без греха.
Я пишу с чувством драмы, это очевидно,
но живу я довольно просто, как слог.
Ты даже называешь меня первобытным,
потому что я ем руками и иногда отвечаю первобытным криком.
Ничего страшного, ты можешь говорить мне все,
мы вместе держимся за главное:
еда, сон, любовь и здоровье,
а все остальное — лишь воздух и развлечение.

Свободное падение, воздух ускользает сквозь пальцы,
время проносится мимо, я беззащитен.
Ограничиваю себя силой настоящего момента,
говорю я, до сих пор все хорошо.

Что до меня,
то я пролью слезу, если ты меня покинешь,
буду мучиться, блуждая по слоям вины.
История, мораль становится яснее с годами,
это терпение, дай ему место на пути к урне.
Да ладно, это же не строфа смерти,
стих начинается раньше, стремясь к душевному равновесию,
и с другим флоу, иначе останется лишь скука, которая не цепляет.
И на уровне я говорю критикам: не надо.
Я настоящий везунчик,
или мне просто повезло, потому что я так мало ожидаю от жизни?
Мне больше ничего не нужно, кроме ветра, когда наступает вечер,
атмосфера, которая мне нравится, в одиночестве и покое.
Я мечтатель, витаю в облаках,
говорю сам с собой, люди думают, что я сумасшедший,
но только признав, что жизнь действительно прекрасна,
стоит делать то, что я делаю.
Я отношусь ко всем бедам и мукам философски,
забываю на время о заботах и обязанностях.
Еда, сон, любовь и здоровье —
вот что остается, кроме воздуха и развлечений.

Свободное падение, воздух ускользает сквозь пальцы,
время проносится мимо, я беззащитен.
Ограничиваю себя силой настоящего момента,
говорю я, до сих пор все хорошо.