Lyrics and translation Tourist LeMC - Verhalen Van De Wijk

Verhalen Van De Wijk

Grijze ogen lopen door de wijk,
De lijnen in 't gezicht vertellen generatiearm,
Flashback precies we liepen hier tien jaar geleden al,
In cirkels vicieus en onverkiesbaar als milfa (familie),
Ik benaderde die kerel gaf een hand,
Hij keek vreemd op een Belg hier een rariteit,
Ik vroeg, ken je mij nog andere straat zelfde wijk,
Alles goed me u maat hij zei met mij zoals altijd maar,
Ben jij die rapper niet van Stuivenberg?
Muziek is echt goed amai dat boert zeker veel cash?
Het was ooit anders zegt rappen voor een cola,
Zelf ook geprobeerd maar dat idee voer al snel af tja,
Goei soeveniers mogen er ook zijn,
Verder alles 't zelfde hier nog altijd voer voor media,
Niets verandert buiten seizoen en leeftijd,
Ik zit nog altijd in de knoei, ik hem nog altijd geen geld,
T'ergste van al ik zien mijn kinderen op hetzelfde pad,
Op weg naar 't zelfde lot de statistieke zeggen dat,
Ik boks vor de toekomst maar incasseer dubbel zo hard,
Ik kan niet meer doen dat ik kan, verliezen doet pijn,
Jij noemt mij een 'social' en ik weet dat,
Maar ik was nooit voor mijn plezier OCMW klant,
Maar ik doe het nu op mezelf al is het zonder praal en pracht,
Deze Belg verlaat nooit de wijk al blijf ik als enige,

Vanop het De Koninckplein naar de Sint-Jan,
Ik rol, de misère de wijk door naar 't hospital,
Ik hoor, een schreeuw, een kreet om aandacht,
Voor ons, en hun, problemen in de wijk,
Ik rij het schijnpoort door richting den dam,
Ik zie, het zelfste verhaal langs de spoorlijn,
Ik hoor, een schreeuw, een kreet om aandacht,
Voor ons, en hun, verhalen van de wijk,

Bruine ogen lopen door de wijk,
Zoals de routine verplicht poseert hij even bij mij,
Op de hoek van de straat altijd plaats vor een goeiendag,
"Aleikum selem, labaz kidir el haj",
Uw zoon, mijn broer,
Tot in Rabat of het einde van de wereld voor mijn part dat was toen,
Stoten meegemaakt samen dat zag u ook,
We kwamen thuis met een lach ook ingehouden tranen soms,
Hij zei, ik ben blij voor jullie echt waar,
En fier op mijn zoon hij heeft het toch maar gedaan,
Ondanks dat het niet altij even simpel is met zo een naam,
Voor velen zijn en blijven wij Marokkaan, pertang (maar toch),
Ik voel mij even goed Antwerpenaar, je weet
Ik klap (spreek) soms platter als mensen van hier,
En toch strijden schapen alsof er veel verschil is,
Maar in élke kudde schuilen wolven, uit op verdriet,
In welk jaar zitten we nu, een beetje achterhaald,
De ene roept blank Vlaanderen en de ander een religieuze staat,
Diversiteit een feit, ze hebben geen verhaal,
Ze delen haat in het hart, en deze blijkt fataal,
Idioot, ze maken het moeilijk vor ons,
Verdelen de gewone mens en klagen dan da ze niet same gaan,
Het is erg maar, wat kunnen ze doen he,
Ik ben thuis hier en voel me goed, in mijn Seefhoek,

Vanop het De Koninckplein naar de Sint-Jan,
Ik rol, de misère de wijk door naar 't hospital,
Ik hoor, een schreeuw, een kreet om aandacht,
Voor ons, en hun, problemen in de wijk,
Ik rij het schijnpoort door richting den dam,
Ik zie, het zelfste verhaal langs de spoorlijn,
Ik hoor, een schreeuw, een kreet om aandacht,
Voor ons, en hun, verhalen van de wijk,

Истории Района

Серые глаза бродят по району,
Морщины на лице рассказывают о поколенческой бедности,
Вспышка - словно мы гуляли здесь уже десять лет назад,
По замкнутому кругу, негодные, как семья,
Я подошел к тому парню, пожал руку,
Он странно посмотрел - бельгиец здесь редкость,
Я спросил: "Помнишь меня? Та же улица, тот же район",
"Все хорошо с тобой, дружище?", - сказал он. "Со мной как всегда, но…"
"Ты же тот самый рэпер из Стейвенберга?"
“Музыка действительно хороша, черт возьми, это, наверное, приносит много денег?”
Когда-то было иначе, говорил, читая рэп за колу,
Сам тоже пробовал, но эта идея быстро уплыла, да уж,
Хорошие воспоминания тоже должны быть,
В остальном все то же самое, здесь по-прежнему есть чем кормить СМИ,
Ничего не меняется, кроме времени года и возраста,
Я все еще в беде, у меня все еще нет денег,
Хуже всего то, что я вижу своих детей на том же пути,
На пути к той же судьбе, статистика говорит об этом,
Я борюсь за будущее, но получаю удары вдвое сильнее,
Я не могу сделать больше, чем могу, проигрывать больно,
Ты называешь меня "социальным", и я знаю это,
Но я никогда не был клиентом соцслужбы ради удовольствия,
Но теперь я справляюсь сам, пусть и без роскоши и блеска,
Этот бельгиец никогда не покинет район, даже если я останусь один,

С площади Де Конинк до Синт-Яна,
Я качусь, нищета района, к больнице,
Я слышу крик, мольбу о внимании,
К нашим и их проблемам в районе,
Я еду через Шейнпорт к дамбе,
Я вижу ту же историю вдоль железнодорожных путей,
Я слышу крик, мольбу о внимании,
К нашим и их историям района,

Карие глаза бродят по району,
Как того требует рутина, он на мгновение позирует мне,
На углу улицы всегда есть место для приветствия,
"Алейкум салам, лабаз кидир эль-хадж",
Твой сын, мой брат,
До Рабата или до конца света, если хочешь, так было тогда,
Пережили вместе трудности, ты тоже это видел,
Мы приходили домой со смехом, иногда сдерживая слезы,
Он сказал: "Я рад за вас, правда",
И горжусь своим сыном, он все-таки сделал это,
Несмотря на то, что не всегда просто с таким именем,
Для многих мы есть и останемся марокканцами, но все же,
Я чувствую себя таким же антверпенцем, ты знаешь,
Я иногда говорю на местном диалекте лучше, чем местные,
И все же овцы дерутся, будто есть большая разница,
Но в каждом стаде прячутся волки, жаждущие горя,
В каком году мы живем? Немного отстали от жизни,
Один кричит о белой Фландрии, другой о религиозном государстве,
Разнообразие - это факт, у них нет аргументов,
Они сеют ненависть в сердцах, и это оказывается фатальным,
Идиоты, они усложняют нам жизнь,
Разделяют простых людей, а потом жалуются, что они не ладят,
Это печально, но что они могут сделать, а?
Я здесь дома и чувствую себя хорошо в своем Зеехоке,

С площади Де Конинк до Синт-Яна,
Я качусь, нищета района, к больнице,
Я слышу крик, мольбу о внимании,
К нашим и их проблемам в районе,
Я еду через Шейнпорт к дамбе,
Я вижу ту же историю вдоль железнодорожных путей,
Я слышу крик, мольбу о внимании,
К нашим и их историям района,