Lyrics and translation Ulaş Taçdelen - Yıkık Mavi Köşk

Yıkık Mavi Köşk

1 Ocak Salı;
Bugün kar yağdı, hem de ilk kez
Mahalle beyaz, tıpkı düşlerim gibi
Mektebe giden yolda seyre daldığım Yıkık Mavi Köşk'ü saklıyor gibi
O gün gördüm işte seni, hatırlarım
Tenin gibi bembeyazdı sanki kaldırım
Ama siyahtı büyülü gözlerin, rüzgara yenik o upuzun saçların

4 Şubat Perşembe;
Cesaret edip de ilk kez konuştum senle
Gülümsedin
Bahar rengiydin
Sayende sarhoş ben
Rüya gibiydi, uyanmak istemem
Sık sık görüştük önce
Yıkık Mavi Köşk'ün önünde buluşup
Eninde sonunda gün batımı öpüşüp güneşle, vedalaşırdık içimde hüzünle
Ve şimdi yaşlılık, sarardı yıllar
Mevsim hep aynı; buruk sonbahar
Sen de yoksun ya en çok o koyar

YIKIK MAVİ KÖŞK'ÜN ÖNÜ
HALA KARLI VE BEYAZ
SONBAHARDA BAK ÖMÜR
ÖLÜM SENSİZ NE AYAZ

Sen yoksun artık
Hani ölüm ayırmazdı bizi nerdesin?
Ya sen yalancısın ya da Azrail
Bırakıp gittiğin köşk gibi tükendim
İçime kapandım
Anılar olmasa sana çok kızardım
Ama ben yine gözümü yumunca seninle yaşadım ve yaşlandım
Nerdesin?

7 Mart, saat 02: 00
Uyumadım yine
Gazetede gördüm bak yakılmış Mavi Köşk
Yok olmaz!
İşte bunu kaldıramam anla
O köşk senden bana kalan son hatıra
Tamam, tamam ağlamıyorum bak
Seni ilk gördüğüm gibi giyindim şimdi
Taradım saçımı, hazırım gibi
Bir hayli heyecanlı, sakarım bugün
Hoşça kal günlük ve ömrüm
Yıkık Mavi Köşk'tü son gördüğüm
Merhaba aşkım, geldim sana
Bekleyemedim, ben öldüm üzgünüm...

YIKIK MAVİ KÖŞK'ÜN ÖNÜ
HALA KARLI VE BEYAZ
SONBAHARDA BAK ÖMÜR
ÖLÜM SENSİZ NE AYAZ

The Ruined Blue House

Tuesday, January 1st;
It snowed today, for the first time
The neighborhood is white, just like my dreams
Hiding the Ruined Blue House I would stare at on my way to school
That's when I saw you, I remember
Your skin was so white, like the sidewalk
But your eyes were black and magical, your long hair surrendering to the wind

Thursday, February 4th;
I worked up the courage to talk to you for the first time
You smiled
You were the color of spring
I was drunk because of you
It was like a dream, I didn't want to wake up
We met often at first
Meeting in front of the Ruined Blue House
Eventually we would kiss as the sun set, saying goodbye with sadness in my heart
And now old age, years have turned yellow
The season is always the same; bitter autumn
You're not here, and it hurts the most

IN FRONT OF THE RUINED BLUE HOUSE
STILL SNOWY AND WHITE
LOOK AT LIFE IN AUTUMN
DEATH WITHOUT YOU IS SO COLD

You're not here anymore
Didn't you say that not even death would separate us? Where are you?
Either you're a liar or so is the Angel of Death
I'm exhausted, like the house you left behind
I've become withdrawn
If it weren't for the memories, I would be so angry with you
But when I close my eyes, I live and grow old with you again
Where are you?

March 7th, 2:00 AM
I couldn't sleep again
I saw in the newspaper that the Blue House burned down
No, no!
I can't handle this, understand?
That house is the last memory I have of you
Okay, okay, I'm not crying, look
I'm dressed like the first time I saw you
I brushed my hair, I'm ready, I think
I'm quite excited, I'm clumsy today
Goodbye, diary, and life
The Ruined Blue House was the last thing I saw
Hello my love, I've come to you
I couldn't wait, I'm dead, I'm sorry...

IN FRONT OF THE RUINED BLUE HOUSE
STILL SNOWY AND WHITE
LOOK AT LIFE IN AUTUMN
DEATH WITHOUT YOU IS SO COLD