Zmora - VNM translation in German

Zmora

Podjęła pracę w szkole w wieku dwudziestu czterech lat
Świeżo po magistrze z angola, schludnej kariery start
Trzyletnią córeczkę ma, musi utrzymać ją
W liceum pierwszaków zesranych uczy języka wskroś
Present simple, past simple, future present perfect
Na wszystko to przyjdzie czas, dziś prowadzi swą pierwszą lekcję
Przedstawia się, ktoś ręką prosi ją leniwie o moment
Dzień dobry, mam na imię Tomek, chcę wiedzieć za ile dzwonek
I wszyscy beka, zaskoczenie belfra niełatwo skryte
Podniesione ciśnienie u niej przez gówniarza
Co tak łatwo podważa tu jej autorytet
Do tego okazał się klawy z angola
I miał przez nią przejebane u wychowawcy
Bo stale ją wkurwiał, na cztery lata z nią została ta zmora

Chodzi za mną
Nie życzę mu śmierci, ale za to co robi mi niech go strzeli chuj
Wkurwia mnie wciąż
Moje nerwy nie dają spokojnie spać w pościeli znów
Ciekawe czy
Planował od dziecka każdy swój ruch, jedynie by dziś nie dać mi żyć
Chodzi za mną

Moja zmora, ile lat jeszcze minie nim obróci się w pył?

Minęło 7 lat, zaczyna się jej lepiej wieść
W prywatnych dwóch szkołach uczy i spoko tym klepie cash
O gówniarzu zapomniała, choć zszargał jej nerwy śmieć
Musiała postawić mu w tym ostatnim semestrze sześć
Córeczka już 10 lat ma, w szkole co rok wzorowa
Mama chce przykład dać za młodu, sama robi doktorat
W ramach samodokształcania warsztat uzupełnić jedzie
Do Warszawy na zlot kozaków prywatnej uczelni
Profesorowie z Jagiellońskiego i Mickiewicza
Prawią z ambony, ona mądrości te ma misję spisać
Wykłady otwarte również są dla studentów na roku
Nagle jej oczy zapłonęły ogniem piekielnym w amoku
Bo na prawo, parę ładnych, koło niej siedzi gówniarz
Co ją 4 lata wkurwiał, jakim cudem tutaj go spotkała
Pochowała go w swojej głowie w katakumbach lat parę temu

On płynnym angielskim inicjuje z profesorem gadkę

Powróciły flashbacki z liceum
I po tym to chuj strzelił planowaną notatkę

Kolejne 7 lat mija, Xanaxem nie muli nerwów
Już odkąd została panią profesor na uniwerku
Ciężka praca opłaciła się i żyje się jej fajnie
Córka, już nie córeczka lat właśnie kończy 17
W szkole piąteczki, powoli wychodzi z niej mały geniusz
Po maturze chce uczyć się u Kopernika, jak Galileusz
Ale to wiek buntu, matka się pyta czemu
Jej własna córka przypomina jej tego gnoja z liceum
Na urodziny pewnie chciała się będzie upić
Matka zapracowana nie zdążyła prezentu kupić
Pyta się córki co by chciała dostać, dech jej zapiera
Kiedy słyszy, że to koncert jej ulubionego rapera
Nie puszczę jej, ale idzie z nią, chce życzenia jej spełnić
Zaskoczona bardzo zachcianką córki
Świat nastoletni dla niej pełen tajemnic
Publika woła gwiazdę na scenę i córka też skanduje jego imię
Kiedy w reflektorach zaczyna grać rap najgłośniej krzyczy matka
TY SKURWYSYNIE!

Der Albtraum

Sie begann mit 24 Jahren in der Schule zu arbeiten
Frisch mit ihrem Master in Englisch, ein ordentlicher Karrierestart
Eine dreijährige Tochter hat sie, die sie versorgen muss
In der Oberstufe unterrichtet sie nervige Erstklässler durch und durch
Present simple, past simple, future present perfect
Alles zu seiner Zeit, heute hält sie ihre erste Stunde
Sie stellt sich vor, jemand bittet sie träge um einen Moment
Guten Tag, ich heiße Tom, ich will wissen, wann es klingelt
Und alle lachen, die Überraschung der Lehrerin schwer zu verbergen
Ihr Blutdruck steigt wegen des kleinen Drecksackes
Der so einfach ihre Autorität infrage stellt
Dazu war er auch noch gut in Englisch
Und hatte deswegen Ärger beim Klassenlehrer
Weil er sie ständig nervte, vier Jahre lang blieb dieser Albtraum bei ihr

Er verfolgt mich
Ich wünsche ihm nicht den Tod, aber für das, was er tut, soll ihn der Teufel holen
Er nervt mich immer noch
Meine Nerven lassen mich nachts nicht ruhig schlafen
Ich frage mich
Ob er schon als Kind jede Bewegung plante, nur um mir heute das Leben schwer zu machen
Er verfolgt mich

Mein Albtraum, wie viele Jahre vergehen noch, bis er zu Staub zerfällt?

Sieben Jahre sind vergangen, es geht ihr jetzt besser
Sie unterrichtet an zwei Privatschulen und verdient gut damit
Den Drecksack hatte sie vergessen, obwohl er ihre Nerven ruinierte
Sie musste ihm im letzten Semester eine Sechs geben
Die Tochter ist jetzt 10, jedes Jahr Musterschülerin
Die Mutter will ein Vorbild sein, macht selbst ihren Doktor
Zur Weiterbildung fährt sie zu einer Tagung
Nach Warschau, zu den Eliten einer Privatuni
Professoren von der Jagiellonen- und Mickiewicz-Universität
Halten Vorträge, sie hat die Mission, dieses Wissen aufzuschreiben
Offene Vorlesungen sind auch für Studenten des Jahrgangs
Plötzlich brennen ihre Augen voller Höllenfeuer im Amok
Denn rechts neben ihr sitzt der Drecksack
Der sie vier Jahre lang nervte, wie zum Teufel traf sie ihn hier?
Sie hatte ihn in ihrem Kopf vor Jahren begraben

Er beginnt ein fließendes Gespräch auf Englisch mit dem Professor

Flashbacks aus der Oberstufe kehrten zurück
Und danach war die geplante Notiz für den Arsch

Weitere sieben Jahre vergehen, Xanax beruhigt ihre Nerven nicht mehr
Seit sie Professorin an der Uni geworden ist
Harte Arbeit hat sich ausgezahlt, sie lebt gut
Die Tochter, nicht mehr klein, wird bald 17
Einser in der Schule, langsam wird aus ihr ein kleines Genie
Nach dem Abi will sie bei Kopernikus studieren, wie Galilei
Aber das ist das Alter des Protests, die Mutter fragt warum
Ihre eigene Tochter sie an diesen Drecksack erinnert
Zum Geburtstag will sie sich wohl betrinken
Die beschäftigte Mutter schaffte es nicht, ein Geschenk zu kaufen
Sie fragt die Tochter, was sie will, ihr stockt der Atem
Als sie hört, dass es ein Konzert ihres Lieblingsrappers ist
Sie lässt sie nicht allein, geht mit, will ihren Wunsch erfüllen
Sehr überrascht von der Laune der Tochter
Die Teenagerwelt ist für sie voller Geheimnisse
Das Publikum ruft den Star auf die Bühne, die Tochter skandiert seinen Namen
Als unter den Scheinwerfern der Rap beginnt, schreit die Mutter am lautesten
DU ARSCHLOCH!