Lyrics and translation Vesa-Matti Loiri - Kasteen kyyneleet

Kun kesäöinen kajo peittyy hetken hämärään
Niin jähmettynyt luonto herää elämään
Luonnonhenget vapautuvat silloin muodoistansa
Ja kivet syleilevät varjojansa

On hämärässä näkymätön hetken näkyvää
Kun rajoittava huntu hämyyn häviää
Maahiset vain vartioivat syvää hiljaisuutta
Sen elämää ja luonnon ihanuutta

Jää maahan kasteen kyyneleet kun aamu seuraa yötä
Niin luonto itkee ihmisien työtä

On hiljaisuuden soitto yhtä suurta sävelmää
Kun kaikkeutta luonto vaiti ylistää
Maailma on avartunut paljon suuremmaksi
Kuin kauas ikuisuuteen jatkuvaksi

On hämäryys kuin holvi joka yössä aukeaa
Ja kaiken alkulähteen luonto tavoittaa
Rauhoittava sopusointu huokuu ymmärrystä
Kuin suuren, täydellisen synnytystä

Jää maahan kasteen kyyneleet kun aamu seuraa yötä
Niin luonto itkee ihmisien työtä

Kun häviävän hämäryyden usva hunnuttaa
Puu puun ja kivi kivettyneen muodon saa
Maahisetkin käpertyvät uneen koloissansa
Ja aika pukee luonnon hunnullansa

Niin tuuli herää unelmistaan hiljaa huokaillen
Ja huokailuihin metsä vastaa humisten
Luonto kantaa hetken aamun ensipunerrusta
Kuin uuden kehityksen lupausta

Jää maahan kasteen kyyneleet kun aamu seuraa yötä
Niin luonto itkee ihmisien työtä

Когда летний каяк скрыт сумерками момента
Вот так оживает застывшая природа
Тогда природные духи будут освобождены от своих форм
И камни обнимают свои тени

*Темно,* *Темно,* *Темно,**Темно,*
Когда сковывающая завеса исчезнет
Гоблины просто охраняют глубокую тишину
Его жизнь и красота природы

Слезы росы на земле, когда утро следует за ночью.
Вот как природа взывает к труду людей

Звук тишины - это одна большая мелодия
Когда природа в тишине прославляет вселенную
Мир стал намного больше
Как будто уходя далеко в вечность

Темнота подобна склепу, который открывается ночью.
И источник всего сущего достигается природой
Успокаивающая гармония излучает понимание
Как рождение Великого, совершенного

Слезы росы на земле, когда утро следует за ночью.
Вот как природа взывает к труду людей

Когда дымка исчезающей неизвестности окутывает
Дерево из дерева и камень в окаменелой форме
Даже гоблины устраиваются спать поудобнее в своих норах
И время одевает природу в свою вуаль

И ветер с тихим вздохом пробуждается от своих грез.
И на стоны лес отвечает гудящим звуком
Природа несет первый утренний свет
Как обещание нового развития

Слезы росы на земле, когда утро следует за ночью.
Вот как природа взывает к труду людей