Lyrics and translation Vesa-Matti Loiri - Reppu Ja Reissumies

Reppu Ja Reissumies

On reppu reissumiehelle kai kaikkein paras tuttu
Mut' mitä reppu sisältää, no se on eri juttu
Jos kaiken kertois siitä
Ei koskaan aika riitä
Se vaatteelta ja ruualtakin sisältä vain näyttää
Mut' reissumiehen reppua kai vielä jokin täyttää
Ei nähdä siitä voida
Mut' antaa laulun soida

Reppu ja reissumies
Siinä varmaan on sellainen pari
Oli kylmä tai vaikkapa vari
Niin kumpikin paikkansa ties

Se reppu saattaa sisällänsä pitää muiston varmaan
Se kevyeksi repun saa ja valoisaksi harmaan
No silloin päivä paistaa
Ja matkan teko maistaa
Mut' suru jos on repussa, tai ahdistus tai huoli
Niin repun painoon lisäystä tulee toinen puoli
Se hiertää hartioissa
On matkan hauskuus poissa

Reppu ja reissumies
Siinä varmaan on sellainen pari
Oli kylmä tai vaikkapa vari
Niin kumpikin paikkansa ties

On näöltään se reppu usein vaatimaton aivan
Se silti jakaa reissumiehen ilon tahi vaivan
Se tuntee murhemietteet
Ja hauskat ajanvietteet
Se helteen kestää, tuiskun tuntee kuten isäntänsä
Se puolustaja jätkän on ja hänen syyttäjänsä
Ja omantunnon lailla
On kieroutta vailla

Reppu ja reissumies
Siinä varmaan on sellainen pari
Oli kylmä tai vaikkapa vari
Niin kumpikin paikkansa ties

Reppu ja reissumies
Siinä varmaan on sellainen pari
Oli kylmä tai vaikkapa vari
Niin kumpikin paikkansa ties

Reppu ja reissumies
Siinä varmaan on sellainen pari
Oli kylmä tai vaikkapa vari
Niin kumpikin paikkansa ties

Reppu ja reissumies
Siinä varmaan on sellainen pari
Oli kylmä tai vaikkapa vari
Niin kumpikin paikkansa ties

Рюкзак и странник

Для странника, наверное, рюкзак - самый лучший друг,
Но что рюкзак в себе хранит – совсем другой испуг.
Если все рассказать о нем,
Времени не хватит днем.
Кажется, что в нем лишь еда да одежда,
Но рюкзак странника, любимая, таит в себе надежда.
Этого не увидеть глазами,
Но давай послушаем песню с чудесами.

Рюкзак и странник,
Вот такая вот пара,
Холод или ненастье,
Каждый свое место знал.

Рюкзак, быть может, хранит в себе воспоминания,
Делает он рюкзак легким, а серый день – сияньем.
И тогда солнце светит,
И дорога радость нам обещает.
Но если в рюкзаке грусть, тоска или страх,
То к тяжести рюкзака прибавятся боль и плач.
Плечи натирает,
И радости от путешествия не хватает.

Рюкзак и странник,
Вот такая вот пара,
Холод или ненастье,
Каждый свое место знал.

С виду рюкзак, зачастую, совсем неприметный,
Но он делит со странником и радость, и ненастный ветер.
Он знает все печали,
И как мы время коротали.
Он ласку и бурю, как хозяин, переносит,
Он защитник и обвинитель, как совесть, перебросит.
И подобно совести,
Он без лукавости.

Рюкзак и странник,
Вот такая вот пара,
Холод или ненастье,
Каждый свое место знал.

Рюкзак и странник,
Вот такая вот пара,
Холод или ненастье,
Каждый свое место знал.

Рюкзак и странник,
Вот такая вот пара,
Холод или ненастье,
Каждый свое место знал.

Рюкзак и странник,
Вот такая вот пара,
Холод или ненастье,
Каждый свое место знал.