Lyrics and translation Willeke Alberti - Ome Jan

Ome Jan

Mijn moeder had een broertje, dat was mijn ome Jan
En elke zondagmiddag kwam die altijd effe an
Hij hield niet van familie, van kind'ren hield 'ie wel
Hij bleef z'n hele leven 'n echte vrijgezel

Ik kreeg van ome Jan ineens m'n allereerste fiets
Hij zei "die is voor jou, mop" en verdween weer in het niets
Thuis was 't echt geen vetpot, 't was altijd feest
Want iedereen was blij als ome Jan weer was geweest

Refren':
Want we gingen op vakantie van het geld van ome Jan
En niemand leek te weten hoe die aan die centen kwam
Dat kon ons weinig schelen dus we namen het ervan
Niks te klagen
Niet naar vragen
Wat hebben we plezier gehad van ome Jan z'n geld
En daarom was ook iedereen enorm op hem gesteld
En waar hij 't vandaan had heeft nog niemand ons verteld
O die lieve ome Jan!

Toen ik wat ouder werd kreeg ik al snel een baan
En 't werd voor mij een raadsel hoe m'n oom dat had gedaan
Hij had geen baan of erfenis en zat maar voor de buis
Dat zag ik als ik langs reed, op weg van werk naar huis

'T Viel me op dat ome Jan zich toch wel vreemd gedroeg
Je zag hem nooit met vrienden of gezellig in de kroeg
Hij kwam steeds minder vaak, maar het was altijd prijs
Want als 'ie dan ook langs kwam, dan konden we op reis

Refren'

Nu heb ik maanden niets gehoord en ben naar hem op zoek
Ik vind 'm in een kamertje, verloren in een boek
En dan vertelt 'ie zijn verhaal, onthult 'ie zijn geheim
Hoe die 't voor mekaar kreeg, zo'n goeie oom te zijn

Wanneer ik 'm vertel dat ik echt heel veel van 'm hou
Krijgt 'ie tranen in z'n ogen en hij toont opeens berouw
'T Wordt wel even wennen voor ons allebei
Aan die stalen tralies tussen ome Jan en mij

Refren'

O die lieve ome Jan
O die lieve ome Jan
O die lieve ome Jan
O die lieve ome Jan

Дядя Ян

У моей мамы был брат, мой дядя Ян,
И каждое воскресенье он приходил к нам.
Он не любил семью, но детей он любил,
Всю свою жизнь он оставался холостяком.

Дядя Ян вдруг подарил мне мой первый велосипед,
Сказал: "Он твой, дорогуша", и исчез, словно ветер.
Дома у нас не было богатств, но всегда был праздник,
Потому что все радовались, когда приходил дядя Ян.

Припев:
Мы ездили в отпуск на деньги дяди Яна,
И никто, казалось, не знал, откуда у него эти деньги.
Нас это мало волновало, мы просто наслаждались,
Не жаловались,
Не спрашивали,
Сколько же радости принесли нам деньги дяди Яна,
И поэтому все его так любили.
И откуда он их брал, никто нам так и не рассказал,
О, наш дорогой дядя Ян!

Когда я стала старше, я быстро нашла работу,
И для меня стало загадкой, как мой дядя это делал.
У него не было работы, наследства, он просто сидел перед телевизором,
Я видела это, когда проезжала мимо, по дороге с работы домой.

Мне показалось, что дядя Ян стал вести себя странно,
Его никогда не видели с друзьями или в баре,
Он приходил все реже, но всегда с подарками,
И когда он приходил, мы могли отправиться в путешествие.

Припев

Уже несколько месяцев я ничего о нем не слышала и отправилась на его поиски,
Я нашла его в маленькой комнате, погруженным в книгу,
И тогда он рассказал мне свою историю, раскрыл свой секрет,
Как ему удавалось быть таким хорошим дядей.

Когда я сказала ему, что очень его люблю,
У него на глазах появились слезы, и он вдруг раскаялся,
Нам обоим придется привыкать,
К этим стальным решеткам между мной и дядей Яном.

Припев

О, наш дорогой дядя Ян
О, наш дорогой дядя Ян
О, наш дорогой дядя Ян
О, наш дорогой дядя Ян