Lyrics and translation Willy Alberti - Witte Rozen

Witte Rozen

Jantje was een kleine kleuter
Het enigst kindje, teer verwend
En op zekere dag zei moeder
Hoor eens even lieve vent
Als je zoet bent komt er spoedig
Een zusje of een broertje bij
Nou dat was wel wat voor jantje
En het ventje zei toen blij
Wanneer er heus een zusje kwam
Kreeg zij van mij wat moois hoor mam

Dan gaat mijn spaarpot open
Dan krijgt die schattebout
Een boeketje witte rozen
Waar mammie zo van houdt

Toen de ooievaar verwacht werd
Moest Jan met zijn tante mee
En hij was daar voor een dagje
Daar de vrolijke loge
Voor het geld uit Jantje's spaarpot
Ja dat tien keer nageteld
Werd er in een bloemenwinkel
Haastig een boeket bestelt
En 's nachts in bed nog in zijn slaap
Zei in zijn droom de kleine knaap

Straks gaat mijn spaarpot open
Dan krijgt die schattebout
Een boeketje witte rozen
Waar mam ook zo van houdt

De andere morgen bij zijn thuiskomst
Dacht toen Jan, wat vreemd vandaag
Kijk eens tante de gordijnen
Zijn nu helemaal omlaag
Snikkend sprak zijn vader Jantje
Nu heb je geen moesje meer
Zij ging stil met kleine zusje
Weg naar onze lieve heer
En zachtje legde Jan 't boeket
Bij het dode zusje neer in bed

En wenend zei toen Jantje
Bracht witte rozen mee
Lieve mam, hier lief klein zusje
Die zijn voor jullie twee

Белые розы

Жил-был малыш по имени Янтье,
Единственный ребенок, нежно избалованный.
И в один прекрасный день мама сказала:
"Послушай, милый мой мальчик,
Если будешь хорошо себя вести, скоро
У тебя появится сестренка или братик."
Это очень понравилось Янтье,
И мальчик радостно сказал:
Если у меня действительно появится сестричка,
Я подарю ей что-нибудь красивое, мам.

Тогда я разобью свою копилку
И этому милому созданию
Подарю букет белых роз,
Которые так любит мамочка.

Когда ждали аиста,
Ян отправился к своей тете.
Он провел там денек,
В веселом доме.
На деньги из копилки Янтье,
Пересчитанные десять раз,
В цветочном магазине
Быстро заказали букет.
И ночью в постели, во сне,
Маленький мальчуган прошептал:

Скоро я разобью свою копилку,
И этому милому созданию
Подарю букет белых роз,
Которые так любит мама.

На следующее утро, вернувшись домой,
Ян подумал: "Как странно сегодня."
"Смотри, тетя, шторы
Полностью опущены."
Рыдая, отец сказал Янтье:
"Теперь у тебя больше нет мамы.
Она тихо ушла с твоей маленькой сестренкой
К нашему Господу."
И Янтье тихонько положил букет
Рядом с мертвой сестренкой в кроватку.

И плача, Янтье сказал:
"Я принес белые розы.
Любимая мама, вот, милая сестренка,
Они для вас двоих."