Lyrics and translation Willy Sommers - Vlaanderen De Leeuw

Vlaanderen De Leeuw

Ze stonden daar in Kortrijk te wachten in de weiDe stoere Vlaamse kerels, heel proper zij aan zij
De knapzak vol met lekkers, wat worsten en wat brood
En zelfs wat druivesuiker voor in geval van nood
En plots weerklinkt de schreeuw
Vlaanderen de leeuw

Jan Breydel en De Coninck met elk nen goedendag
En Gwijde van Dampierre vanachter met de vlag
Ginder op z'n paard zit Jacques de Chatillon
Hij lacht, hij is gelukkig en zingt van 'c'est ci bon'
En plots weerklinkt de schreeuw
Vlaanderen de leeuw

De miserie gaat beginnen, er klinkt bazuingeschal
De Franse ridders stormen, het Vlaamse her staat pal
Het klettert daar een tijdje, de kansen zijn verdeeld
We hebben wel gewonnen, maar 't heeft niet veel gescheeld
En plots weerklinkt de schreeuw
Vlaanderen de leeuw

Daar liggen nu de Fransen verzopen in 't moeras
En duizend gulden sporen te blinken in het gras
Kom Breydel, zegt De Coninck en trekt hem aan zijn buis
Als we ons wat haasten zijn we voor 't eten thuis
En plots weerklinkt de schreeuw
Vlaanderen de leeuw

En Gwijde van Dampierre zegt met een grote geeuw
Wat een hoop ellende voor Vlaanderen de leeuw

Flanders the Lion

There they were in Courtrai, waiting on the field, tough Flemish lads, all lined up in a row.
Their satchels full of treats, some sausages and bread,
And even some grapes, just in case.
And suddenly, they hear the cry,
Flanders the lion!

Jan Breydel and De Coninck each with a goodendag,
And Gwijde van Dampierre behind them with the flag.
Jacques de Chatillon is there on his horse,
He's laughing, he's happy, and he's singing, "C'est ci bon."
And suddenly, they hear the cry,
Flanders the lion!

The battle is about to begin, a trumpet is sounding.
The French knights are charging, the Flemish army is standing firm.
For a while, it's a fierce fight, the sides are even.
We victory, but it was close.
And suddenly, they hear the cry,
Flanders the lion!

There they lie, the French, drowned in the marsh,
And a thousand golden spurs gleaming in the grass.
Come on Breydel, says De Coninck, and pulls him by the sleeve,
If we hurry, we'll be home for dinner.
And suddenly, they hear the cry,
Flanders the lion!

And Gwijde van Dampierre says with a big yawn,
What a lot of suffering for Flanders the lion.