Lyrics and translation Wim Soutaer - En De Wereld Draait Door

Als een vogel weg gevlogen, bestemming onbekend.
Zomaar bij me weggevlogen, ik raak er maar niet aan gewend.
Het laat een kille stille leegte, niet weten waar die vogel neergestreken is.

Je bent niet meer bij mij, het is gebeurd
En onbedoeld heb jij, mijn hart verscheurd

En de wereld draait door, is ze soms vergeten
Dat de reden waarom er niet meer is.
Alsof de hemel en ik, als enige weten
Dat ik jou nog steeds grenzeloos...

Mis je sterke, zachte handen, die me vingen als ik viel.
'K Mis zelfs die zeldzame ruzies, die me raakten in mijn ziel.
Maar het meest nog mis ik toch, gewoon even bij je zijn.

Oh dat jij er niet meer bent, raakt me telkens weer
Ik denk niet dat het ooit nog went, 't word nooit hetzelfde meer

En de wereld draait door, is ze soms vergeten
Dat de reden waarom, er niet meer is
Alsof de hemel en ik, als enige weten
Dat ik jou nog steeds grenzeloos...
Mateloos mis...

En de wereld draait door, is ze soms vergeten
Dat de reden waarom er niet meer is.
Alsof de hemel en ik, als enige weten
Dat ik jou nog steeds grenzeloos mis...

Maar het leven gaat door, dat is onontkoombaar
En ik weet dat daarvoor, een reden is
Liefde leeft voort, maar het gebeurt zomaar
Dat ik jou ineens hopeloos,
Dat ik jou ineens grenzeloos,
Dat ik jou ineens mateloos,
Zo hopeloos mis.

Если птица улетела, пункт назначения неизвестен.
Просто улетела от меня, я просто не могу к этому привыкнуть.
Он оставляет холодную безмолвную пустоту, не зная, где сидит эта птица.

Ты больше не со мной, это случилось.
И неумышленно ты разорвал мое сердце на части.

И Мир продолжается, она иногда забывается.
Вот почему их больше нет.
Как будто небеса и я были единственными, кто знал об этом.
Что я все еще безграничен...

Скучаю по твоим сильным, нежным рукам, которые подхватили меня, когда я упал.
"Я скучаю даже по тем редким ссорам, которые трогали меня до глубины души.
Но больше всего я скучаю по тебе.

О, то, что тебя больше нет рядом, касается меня снова и снова.
Я не думаю, что это когда-нибудь привыкнет, это никогда не будет прежним.

И Мир продолжается, она иногда забывается.
Вот почему больше ничего нет.
Как будто небеса и я были единственными, кто знал об этом.
Что я все еще безграничен...
Неизмеримо неправильно...

И Мир продолжается, она иногда забывается.
Вот почему их больше нет.
Как будто небеса и я были единственными, кто знал об этом.
Что я все еще бесконечно скучаю по тебе...

Но жизнь продолжается, это неизбежно.
И я знаю, что для этого есть причина.
Любовь живет, но она просто случается.
Я вдруг чувствую безнадежность.
Вдруг ты безгранична,
Что я вдруг измеряю тебя,
Так безнадежно неправильно.