Lyrics and translation Wim Soutaer - En De Wereld Draait Door

En De Wereld Draait Door

Als een vogel weg gevlogen, bestemming onbekend.
Zomaar bij me weggevlogen, ik raak er maar niet aan gewend.
Het laat een kille stille leegte, niet weten waar die vogel neergestreken is.

Je bent niet meer bij mij, het is gebeurd
En onbedoeld heb jij, mijn hart verscheurd

En de wereld draait door, is ze soms vergeten
Dat de reden waarom er niet meer is.
Alsof de hemel en ik, als enige weten
Dat ik jou nog steeds grenzeloos...

Mis je sterke, zachte handen, die me vingen als ik viel.
'K Mis zelfs die zeldzame ruzies, die me raakten in mijn ziel.
Maar het meest nog mis ik toch, gewoon even bij je zijn.

Oh dat jij er niet meer bent, raakt me telkens weer
Ik denk niet dat het ooit nog went, 't word nooit hetzelfde meer

En de wereld draait door, is ze soms vergeten
Dat de reden waarom, er niet meer is
Alsof de hemel en ik, als enige weten
Dat ik jou nog steeds grenzeloos...
Mateloos mis...

En de wereld draait door, is ze soms vergeten
Dat de reden waarom er niet meer is.
Alsof de hemel en ik, als enige weten
Dat ik jou nog steeds grenzeloos mis...

Maar het leven gaat door, dat is onontkoombaar
En ik weet dat daarvoor, een reden is
Liefde leeft voort, maar het gebeurt zomaar
Dat ik jou ineens hopeloos,
Dat ik jou ineens grenzeloos,
Dat ik jou ineens mateloos,
Zo hopeloos mis.

И мир вращается дальше

Ты улетела, словно птица, в неизвестном направлении.
Просто ушла от меня, а я всё никак не могу привыкнуть.
Остался лишь холод, тишина и пустота, и я не знаю, где ты теперь.

Тебя больше нет рядом, так случилось.
И невольно ты разбила мне сердце.

И мир вращается дальше, неужели все забыли,
По какой причине тебя больше нет со мной.
Будто лишь мы с небом знаем,
Что я всё ещё люблю тебя безгранично...

Мне не хватает твоих сильных и нежных рук, которые ловили меня, когда я падал.
Мне не хватает даже наших редких ссор, которые трогали меня до глубины души.
Но больше всего мне не хватает просто быть рядом с тобой.

То, что тебя больше нет, ранит меня снова и снова.
Не думаю, что я когда-нибудь смогу к этому привыкнуть, всё уже не будет как прежде.

И мир вращается дальше, неужели все забыли,
По какой причине тебя больше нет.
Будто лишь мы с небом знаем,
Что я всё ещё люблю тебя безгранично...
Безумно скучаю...

И мир вращается дальше, неужели все забыли,
По какой причине тебя больше нет.
Будто лишь мы с небом знаем,
Что я всё ещё люблю тебя безгранично...

Но жизнь продолжается, это неизбежно.
И я знаю, что на это есть своя причина.
Любовь жива, но так случается,
Что я вдруг безнадёжно,
Что я вдруг безгранично,
Что я вдруг безумно,
Так безнадёжно скучаю по тебе.