Lyrics and translation Yannis Kotsiras - Milena

Κοιμάσαι ακόμα δίπλα μου, νύχτα μου,
μικρή μου ζωγραφιά, κοιμάσαι.
Και ξέρω που ονειρεύεσαι, γλύκα μου,
πως θα ξυπνήσεις δίπλα μου και θα 'σαι.
Και το κρεβάτι μας καρότσι ενός μωρού
που τρέχει μόνο στου βουνού την ανηφόρα,
τη λοταρία να προλάβει του χορού,
για να κερδίσει το ταξίδι κι άλλα δώρα.
Κοιτάζω το ρολόι μου, νιότη μου,
τον ύπνο που στερήθηκα για σένα
και ξέρω πως χαμογελάς σε όλη μου
τη χιονισμένη θάλασσα, Μιλένα.
Και το ταξίδι μας φευγιό ενός λαού
κι η διαθήκη από τώρα υπογραμμένη
και στα δοκάρια του ετοιμόρροπου ναού
στους επικηρυγμένους δίπλα αναρτημένη.

Все еще спишь рядом со мной, ночь,
мой маленький рисунок, ты спишь.
И я знаю, что ты мечтаешь, дорогая,
что ты проснешься рядом со мной и будешь.
И кровать наша коляска одного ребенка
которое работает только у горы на гору,
в лотерею, чтобы предотвратить танца,
для того, чтобы выиграть путешествие и другие подарки.
Я смотрю на мои часы, юности моей,
сон, который στερήθηκα для тебя
и я знаю, что ты улыбаешься на всю мою
на заснеженный море, Милена.
И наше путешествие φευγιό народа
а завещание сейчас υπογραμμένη
и в балки ετοιμόρροπου храма
в επικηρυγμένους рядом размещены.