Lyrics and translation Yona - Unissa Ruuhkaa

Unissa Ruuhkaa

Miks piti pelätä, miks pitikään pelätä?
Ei täällä mikään kuitenkaan kuolemaa selätä.
Ei kohtalo haaveita elätä, mut ei myöskään vedätä.
Joo, on ollut unissa ruuhkaa.

Tää on kaikille teille jotka ette uskalla rakastaa, kannattais.
Onks tää nyt sitä räppiläiffii? Tääl me ny ollaan ihan Sodoma Gomora.
Sä tiesit et mä otan tään vakavasti, tosissaan niin kuin sä, sun Toyota Corolla.
Varattomasti ja täysin varomattomasti yrittää unohtaa miks pelätä niin rajattomasti.
Ei voinut hypätä beissii, kun elämä laittaa saiffaa. Voi vaan toivoo et kalma kerää sit joskus lempeesti seiffii.
Koti on joka päivä kauempana, valomerkki lähempänä, mut toisistamme etäämpänä.
Kauempana unelmiin, ne perustui utopiaan, anyway se minkä tuuli toi tuuli vei säälinyt ei.
Minnekköhän puuska riepottaa tään roskan?
Löydänkö sua enää koskaan?
Tääl vaan sokeena?

Miks piti pelätä, miks pitikään pelätä?
Ei täällä mikään kuitenkaan kuolemaa selätä.
Ei kohtalo haaveita elätä, mut ei myöskään vedätä.
Joo, on ollut unissa ruuhkaa.

Sen päivän jälkeen ollu unissa ruuhkaa.
Välillä unohtanut miten herätä.
Täytynyt kerätä ittee emmään.
Punoa, avata, kuroa, vajota, pudota, yllättä, atomeiks hajota.
Rappiollista elämää, täytyis pystyy lopettaa, ees vähentää vähän.
Mua et vaan tähän vois jättää, älä vaan sua ylittää, jättää egoo sätkimään, itkemään sun perään.
Jos uni ei syvää, ei ikinä rauhallista, sun täytyy unohtaa se, pitää vaan silmät auki, tuijottaa pimeyttä pelotta, ei panikoimista, kaikki ollaan yhessä tääl pimeessä?
Mut pääsitkö sä sinne minne sulla oli niin kiire?
Onkse siel ketä kaipaat?
Entä löysitkö rauhaa?

Miks piti pelätä, miks pitikään pelätä?
Ei täällä mikään kuitenkaan kuolemaa selätä.
Ei kohtalo haaveita elätä, mut ei myöskään vedätä.
Joo, on ollut unissa ruuhkaa.

Толчея в снах

Зачем бояться, зачем было бояться?
Ведь здесь ничто не победит смерть.
Судьба не питает мечты, но и не обманывает.
Да, в моих снах была толчея.

Это для всех вас, кто боится любить, а стоило бы.
Это и есть рэперская жизнь? Мы здесь словно в Содоме и Гоморре.
Ты знал, что я восприму это всерьёз, так же серьёзно, как ты, свою Toyota Corolla.
Без средств и без осторожности пытаюсь забыть, почему так безгранично боялась.
Не могла играть в бейсбол, когда жизнь ставит страйк. Остаётся лишь надеяться, что смерть однажды мягко заберёт сейф.
Дом каждый день дальше, последний звонок ближе, но друг от друга мы всё дальше.
Дальше от мечты, основанной на утопии, в любом случае, что принесло ветром, то ветром и унесло, не жалко.
Куда же порыв забросит этот мусор?
Найду ли я тебя когда-нибудь?
Здесь, вслепую?

Зачем бояться, зачем было бояться?
Ведь здесь ничто не победит смерть.
Судьба не питает мечты, но и не обманывает.
Да, в моих снах была толчея.

С того дня в снах была толчея.
Иногда забывала, как проснуться.
Пришлось собирать себя заново.
Сплетать, развязывать, тянуться, тонуть, падать, внезапно, распадаться на атомы.
Разрушительная жизнь, нужно суметь остановиться, хотя бы немного сбавить обороты.
Ты не можешь просто так меня оставить, не можешь просто переступить, оставить эго биться в конвульсиях, плакать по тебе.
Если сон неглубокий, никогда не спокойный, ты должен забыть его, просто держать глаза открытыми, смотреть в темноту без страха, без паники, мы все здесь вместе, в этой темноте?
Но добрался ли ты туда, куда так спешил?
Есть ли там кто-то, по кому ты скучаешь?
А нашёл ли ты покой?

Зачем бояться, зачем было бояться?
Ведь здесь ничто не победит смерть.
Судьба не питает мечты, но и не обманывает.
Да, в моих снах была толчея.