Lyrics and translation Zeal - เตลิด

เตลิด

แตกแล้วหัวใจที่ร้าวมานาน
ขาดแล้วเยื่อใยสุดท้าย
ในความสัมพันธ์
ฉันเตรียมใจมาพักหนึ่ง
ก่อนเราจะถึงทางตัน
แต่มันทำไมยังไม่ชิน
เหมือนมันยังได้ยิน
คำว่าเธอรักอยู่
ยังเถียงข้างๆ คูๆ
ระหว่างสมองกับหัวใจ
ฉันรู้เธอลืมกันแล้ว
แต่ฉันยังคงไม่ลืมอดีต ที่พ้นไป
คนที่ทำร้าย หัวใจให้แหลกสลาย
จนไม่มีคำว่าชิ้นดี
ไม่ใช่เธอกับเขา
แต่ฉันเอาคืนวันเก่าๆ
มาย่ำยี ซ้ำแผลในใจ
เพราะมันยังไม่ลืม
ยังไม่ลืมเธอสักที
ที่เธอรักกับเขา
มันก็ควรจะยินดี
บาดแผลที่มันเกิด
เพราะฉันคิดไปจนเตลิด ทุกที
ไม่โทษเธอเลยที่ทิ้งกันไป
เมื่อเขาคือความสดใสในชีวิตเธอ
วันนั้นฉันพูดว่าฉันจบ
แต่ยังมาครวญพร่ำเพ้อ
เธอไม่ใช่คนทำร้ายกัน
แต่เหมือนมันยังได้ยิน
คำว่าเธอรักอยู่
ยังเถียงข้างๆ คูๆ
ระหว่างสมองกับหัวใจ
ฉันรู้เธอลืมกันแล้ว
แต่ฉันยังคงไม่ลืมอดีต ที่พ้นไป
คนที่ทำร้าย
หัวใจให้แหลกสลาย
จนไม่มีคำว่าชิ้นดี
ไม่ใช่เธอกับเขา
แต่ฉันเอาคืนวันเก่าๆ
มาย่ำยี ซ้ำแผลในใจ
เพราะมันยังไม่ลืม
ยังไม่ลืมเธอสักที
ที่เธอรักกับเขา
มันก็ควรจะยินดี
บาดแผลที่มันเกิด
เพราะฉันคิดไปจนเตลิด ทุกที
คนที่ทำร้าย
หัวใจให้แหลกสลาย
จนไม่มีคำว่าชิ้นดี
ไม่ใช่เธอกับเขา
แต่ฉันเอาคืนวันเก่าๆ
มาย่ำยี ซ้ำแผลในใจ
เพราะมันยังไม่ลืม
ยังไม่ลืมเธอสักที
ที่เธอรักกับเขา
มันก็ควรจะยินดี
บาดแผลที่มันเกิด
เพราะฉันคิดไปจนเตลิด ทุกที
บาดแผลที่มันเกิด
เพราะคิดถึงเธอจนเตลิด คนเดียว

Схожу с ума

Разбито сердце, что долго болело,
Порвана последняя нить,
В наших отношениях.
Я готовился к этому некоторое время,
Прежде чем мы зашли в тупик,
Но почему-то до сих пор не могу привыкнуть.
Как будто все еще слышу,
Твои слова о любви.
Все еще спорю сам с собой,
Между разумом и сердцем.
Я знаю, ты уже забыла,
Но я все еще не могу забыть прошлое, что ушло.
Тот, кто разбил мое сердце вдребезги,
Так, что не осталось ни кусочка.
Это не ты с ним,
А я возвращаюсь к старым дням,
Чтобы вновь растеребить раны в душе.
Потому что я все еще не забыл,
Все еще не забыл тебя.
То, что ты любишь его,
Должно было бы меня радовать.
Раны, которые появились,
Потому что я схожу с ума каждый раз.
Не виню тебя за то, что ты ушла,
Ведь он — свет в твоей жизни.
В тот день я сказал, что все кончено,
Но все еще продолжаю стенать и жаловаться.
Ты не та, кто причинил мне боль,
Но как будто все еще слышу,
Твои слова о любви.
Все еще спорю сам с собой,
Между разумом и сердцем.
Я знаю, ты уже забыла,
Но я все еще не могу забыть прошлое, что ушло.
Тот, кто разбил
Мое сердце вдребезги,
Так, что не осталось ни кусочка.
Это не ты с ним,
А я возвращаюсь к старым дням,
Чтобы вновь растеребить раны в душе.
Потому что я все еще не забыл,
Все еще не забыл тебя.
То, что ты любишь его,
Должно было бы меня радовать.
Раны, которые появились,
Потому что я схожу с ума каждый раз.
Тот, кто разбил
Мое сердце вдребезги,
Так, что не осталось ни кусочка.
Это не ты с ним,
А я возвращаюсь к старым дням,
Чтобы вновь растеребить раны в душе.
Потому что я все еще не забыл,
Все еще не забыл тебя.
То, что ты любишь его,
Должно было бы меня радовать.
Раны, которые появились,
Потому что я схожу с ума каждый раз.
Раны, которые появились,
Потому что я схожу с ума, думая о тебе.