Lyrics and translation Zeus - Panteon

Panteon

Zaczyna się wszystko niewinnie, czysto
Nawet spalenie Rzymu zaczęło się pierwsza iskrą
Mówi Ci ktoś, że masz talent, wyjątkowy dar
I już to tworzy fundament pod twoje nowe "ja"
Nie każdy wpada od razu w te szpony ego
Lecz daj mu czas i kogoś nieśmiałego, wierz mi, zrobi z niego
Wygłodniałego lwa gotowego się do gardeł rzucać
Nie trzeba daleko szukać jednego macie tutaj

Zacząłem od bycia fanem i szczerze, kiedy patrzę w tył
Nie wiem jak to się stało, że po latach finalnie wpadłem to roznieść w pył
Chyba chciałem być królem nawet
Wyostrzyłem sobie kły w podziemiu
Dzisiaj wiem, że tu nikt nie jest królem naprawdę
Jak lwy w Koloseum

Cała walka traci znaczenie i zmienia się w teatrzyk pustych gestów
Gdy dociera do Ciebie, że wszyscy się dawno poddali szaleństwu
Kręcimy się w miejscu a zdaje się nam że zmierzamy na szczyt
Tłum już skanduje imiona kolejnych, gdy w arenę wsiąkają plamy krwi
Naszej krwi

Daliśmy tyle żeby tu być to tacy jak my tworzą "panteon"
Starliśmy kły dla tej gry a dziś wychodzimy na zero
Bierz śmiało wszystko, czego stąd chcesz
Wszystko tu jest iluzją
Wielu się cieszy, że udało się wejść
Niewielu wie, że żywcem cię nie wypuszczą

Gdy się przebijasz mozolnie czas płynie wolniej niż potem
Gdy się dostaniesz na środek areny
Dlatego, może, co moment spotykasz kogoś kto pali most za mostem
By to trochę przyśpieszyć
Dla tej dawki atencji wielu poświęca tak wiele
że później nie ma już do czego wracać
I byłoby to pół biedy, gdyby na końcu równania
Wychodził chociaż wynik, że to się opłaca
Ale tak nie jest, wręcz przeciwnie, kiedy już tu jesteś
I dostajesz ten okrzyk z trybun, stu czeka na twoje miejsce

Ściana szczęk dookoła, żadna to uśmiech co wesprze Cię
Pytasz sam siebie, czy tyle przeszedłeś by teraz to oddać za bezcen? Nie!
Przez chwilę się czułeś pół bogiem, jak po tym wrócić w tłum?
Głosy tu kibicują już nowym każdy wie, że musi umrzeć król
Nie rusz się, nawet o pół kroku
Kto chce tu być, ten Cię nie minie
Towarzyszą słońcu zawsze cienie
Nic w przyrodzie nie ginie

Daliśmy tyle żeby tu być to tacy jak my tworzą "panteon"
Starliśmy kły dla tej gry a dziś wychodzimy na zero
Bierz śmiało wszystko, czego stąd chcesz
Wszystko tu jest iluzją
Wielu się cieszy, że udało się wejść
Niewielu wie, że żywcem cię nie wypuszczą

Ta trucizna zabija powoli a ta gra tłoczy ją jak pępowina
Widziałem na własne oczy, jak niszczy głowy i życia
Ty pytasz serio czemu się odcinam?
Ego spowija nasze oczy fałszem
Zamyka w klatce nas te parę liter
Więc musi zejść z "panteonu", paradoksalnie
Każdy, kto bardziej bogiem jest niż niewolnikiem

Daliśmy tyle żeby tu być to tacy jak my tworzą "panteon"
Starliśmy kły dla tej gry a dziś wychodzimy na zero

Pantheon

It all starts innocently, pure
Even the burning of Rome started with a first spark
Someone tells you that you have talent, a special gift
And that creates the foundation for your new "self"
Not everyone falls into the clutches of this ego right away
But give it time and it will, believe me, turn even the shyest person into
A hungry lion ready to pounce on throats
You don't have to look far to find one, you have one right here

I started out as a fan and honestly, when I look back
I don't know how it happened, how I ended up coming to tear it all down after all these years
I guess I wanted to be king even
In the underground I sharpened my fangs
Today I know that no one is really king here
Like lions in the Colosseum

The whole fight loses its meaning and turns into a theater of empty gestures
When it dawns on you that everyone has long since surrendered to madness
We're running in circles and it seems to us that we're heading for the summit
The crowd is already chanting the names of the next ones, when the stains of blood seep into the arena
Our blood

We gave so much to be here, it's people like us who create the "pantheon"
We wore down our fangs for this game and today we come out even
Take anything you want from here
Everything here is an illusion
Many rejoice that they managed to get in
Few know that they won't let you out alive

When you break through laboriously, time flows more slowly than when
You get to the center of the arena
That's why, maybe, every now and then you meet someone who burns bridges
To speed it up a bit
For this dose of attention, many sacrifice so much
that later there is nothing to go back to
And that would be half the trouble, if at the end of the equation
The result was at least that it was worth it
But it is not, on the contrary, when you are already here
And you get this cheer from the stands, a hundred are waiting to take your place

A wall of jaws all around, none of them are smiles to support you
You ask yourself, did you go through so much to give it away for nothing now? No!
For a while you felt like a demigod, how can you go back to the crowd after this?
The voices here are already cheering for the new ones, everyone knows that the king must die
Don't move, not even half a step
Whoever wants to be here, won't pass you by
Shadows always accompany the sun
Nothing is lost in nature

We gave so much to be here, it's people like us who create the "pantheon"
We wore down our fangs for this game and today we come out even
Take anything you want from here
Everything here is an illusion
Many rejoice that they managed to get in
Few know that they won't let you out alive

This poison kills slowly and this game squeezes it like an umbilical cord
I have seen with my own eyes how it destroys minds and lives
You seriously ask why I'm cutting myself off?
Ego veils our eyes with falsehood
It locks us in a cage, these few letters
So anyone who is more a god than a slave must get out of the "pantheon", paradoxically
Each and every one

We gave so much to be here, it's people like us who create the "pantheon"
We wore down our fangs for this game and today we come out even