Lyrics and translation Zeus - Słyszę wycie syren

Słyszę wycie syren

Straciłem dla Ciebie głowę
Gdy wlałaś mi słońce do serca
Pierwsze miłości są wyjątkowe
Dlatego nie mogą przetrwać
Gdy zaczęliśmy, to wciąż byłem chłopcem
Co Ci się zakradł do wnętrza
Pod koniec wciąż byłem chłopcem
Nie kandydatem na męża
Nie rozumiałem, jak mogłaś wyjechać
I zostawić mnie tutaj
Szukałem lekarstw i szedłem na melanż
Ty też znikałaś gdzieś w klubach
Za dużo rozmów o lękach
I kto tu komu nie ufa?
Gdy się to ziarno zasiewa
Ciężko je z głowy wypłukać
Była głucha noc, a ja byłem już ledwo przytomny
Imię Twoje wypowiadał głos, ale nie Twojemu podobny
I rzuciłem cały świat na stos, bo już czułem, że dla mnie się skończył
Pewnych zbrodni, chociaż mija czas, nigdy się nie zapomni
Zabrakło odwagi, by spojrzeć Ci w oczy, gdy pociąg nasz wrócił na tory
Żyć z wyrzutami i strachem wolałem, niż zobaczyć raz jak odchodzisz
Do końca się zarzekałem jak wszyscy, co tracą tak związki i domy
Pędzą strażackie wozy, lecz już jesteś spalony

Słyszę wycie syren
Znów do pionu mnie to stawia
Wszystko idzie z dymem
Znów rozbijam łeb na skałach
Słyszę wycie syren (słyszę wycie syren)
Znów do pionu mnie to stawia (stawia)
Wszystko idzie z dymem (wszystko idzie z dymem)
Znów rozbijam łeb na skałach (skałach)

Ty mnie chyba kochałaś
Ja na początku Cię chyba też
Z czasem się wycofywałem
Lecz nie chciałem w zasięgu wzroku mieć łez
Sztuka zrywania
Owoc tak zabrać, by przeżył krzew
Nigdy nie byłem za dobry w relacjach
Pewne się skończyć musiały źle
Waga mojego ego to heavyweight
Ale latać wciąż mi się marzy
Twoja skóra była biała jak śnieg
Wnętrze jak skład porcelany
Chciałbym móc wierzyć, że wyszedłem z niego też konkretnie poobijany
Lecz prawda jest taka, że wziąłem co chciałem
A resztę potłukłem o ściany
Nie byłem lepszy od tamtych, a obiecywałem być inny
Im bardziej się dla mnie starałaś, tym bardziej nie chciałem być winny
Tamta pisała, a tamta mnie wciąż zapraszała na drinki
By obietnicy nie złamać, rozbiłem nas na drobinki
Gdy za dzieciaka chowaliśmy w krzakach Twój weekend czy inne wampy
Każdy z nas marzył, że zmienią się w takie te z klas koleżanki, he
Gdy otworzyły się bramy, to dla wielu do zguby
Nad łóżkiem Piotrusia Pana krążą same sukkuby

Słyszę wycie syren
Znów do pionu mnie to stawia
Wszystko idzie z dymem
Znów rozbijam łeb na skałach
Słyszę wycie syren (słyszę wycie syren)
Znów do pionu mnie to stawia (stawia)
Wszystko idzie z dymem (wszystko idzie z dymem)
Znów rozbijam łeb na skałach (skałach)

Слышу вой сирен

Я потерял из-за тебя голову,
Когда ты влила солнце в мое сердце.
Первые любови особенные,
Поэтому они не могут длиться вечно.
Когда мы начали, я был еще мальчишкой,
Который прокрался в твою душу.
В конце я все еще был мальчишкой,
Не кандидатом в мужья.
Я не понимал, как ты могла уехать
И оставить меня здесь.
Я искал лекарства и уходил в загул,
Ты тоже исчезала где-то в клубах.
Слишком много разговоров о страхах,
И кто здесь кому не доверяет?
Когда это зерно посеяно,
Его трудно вымыть из головы.
Была глухая ночь, а я был еле в сознании,
Твое имя произносил голос, но не похожий на твой.
И я бросил весь мир в огонь, потому что уже чувствовал, что для меня он кончился.
Некоторых преступлений, хоть и проходит время, никогда не забудешь.
Не хватило смелости посмотреть тебе в глаза, когда наш поезд вернулся на рельсы.
Жить с угрызениями совести и страхом я предпочел, чем увидеть однажды, как ты уходишь.
До конца я открещивался, как все, кто так теряет отношения и дома.
Мчатся пожарные машины, но ты уже сгорел.

Слышу вой сирен,
Снова это ставит меня на ноги.
Все идет прахом,
Снова разбиваю голову о скалы.
Слышу вой сирен (слышу вой сирен),
Снова это ставит меня на ноги (ставит),
Все идет прахом (все идет прахом),
Снова разбиваю голову о скалы (скалы).

Ты, кажется, любила меня,
Я в начале, кажется, тебя тоже.
Со временем я отстранился,
Но не хотел видеть твоих слез.
Искусство расставания -
Сорвать плод так, чтобы куст выжил.
Я никогда не был хорош в отношениях,
Некоторые должны были закончиться плохо.
Вес моего эго — тяжеловес,
Но я все еще мечтаю летать.
Твоя кожа была белой, как снег,
Внутренний мир — как фарфоровый сервиз.
Хотел бы верить, что и я вышел из этого изрядно побитым,
Но правда в том, что я взял, что хотел,
А остальное разбил о стены.
Я не был лучше других, а обещал быть другим.
Чем больше ты старалась для меня, тем меньше я хотел быть виноватым.
Та писала, а та все еще приглашала меня на выпивку.
Чтобы не нарушить обещание, я разбил нас на осколки.
Когда в детстве мы прятали в кустах твой Weekend или другие сигареты,
Каждый из нас мечтал, что наши одноклассницы станут такими же, ха.
Когда открылись врата, для многих это стало погибелью.
Над кроватью Питера Пэна кружат одни суккубы.

Слышу вой сирен,
Снова это ставит меня на ноги.
Все идет прахом,
Снова разбиваю голову о скалы.
Слышу вой сирен (слышу вой сирен),
Снова это ставит меня на ноги (ставит),
Все идет прахом (все идет прахом),
Снова разбиваю голову о скалы (скалы).