Lyrics and translation Γρηγόρης Μπιθικώτσης - Όλοι Διψάνε

Όλοι Διψάνε

Όλοι διψάνε χρόνια τώρα. Όλοι πεινάνε.
Τα μάτια τους είναι κόκκινα απ′ την αγρύπνια.
Μια βαθιά χαρακιά σφηνωμένη ανάμεσα στα φρύδια τους
Σαν ένα κυπαρίσσι ανάμεσα σε δυο βουνά το λιόγερμα.
Το χέρι τους είναι κολλημένο στο ντουφέκι,
Το ντουφέκι είναι συνέχεια του χεριού τους,
Το χέρι τους είναι συνέχεια της ψυχής τους.
Κι έχουν στα χείλη τους επάνω το θυμό
Κι έχουνε τον καημό βαθιά βαθιά στα μάτια τους
Σαν ένα αστέρι σε μια γούβα αλάτι.

Tous ont soif

Tout le monde a soif depuis des années. Tout le monde a faim.
Leurs yeux sont rouges à cause de l'insomnie.
Une profonde cicatrice coincée entre leurs sourcils
Comme un cyprès entre deux montagnes au soleil couchant.
Leur main est collée au fusil,
Le fusil est une continuation de leur main,
Leur main est une continuation de leur âme.
Et ils ont la colère sur leurs lèvres
Et ils ont la tristesse profondément, profondément dans leurs yeux
Comme une étoile dans un creux de sel.