Lyrics and translation Γρηγόρης Μπιθικώτσης - Είχε κι εκείνος μιάν αγάπη

Πυκνή ομίχλη στο λιμάνι
Κι ο Παναγιώτης απ' τη Μάνη
Λειώνει στο κλάμα
Σφυρίζουν στα βαθειά καράβια
Σιωπή και νέκρα στα μουράγια
Κι ούτε ένα γράμμα
Είχε κι εκείνος μιαν αγάπη και την έχασε
Γιατί τον ξέχασε
Παντοτινά
Είχε κι εκείνος μιαν αγάπη και την έχασε
Και μένει μόνος του
Τα δειλινά
Μονάχος τώρα στην κουβέρτα
Βαριά η καρδιά του σαν την πέτρα
Μετράει τ' αστέρια
Κι ο νους του τρέχει στο νησί του
Στην όμορφη του τη καλή του
Τα μεσημέρια

Густой туман в гавани
И Панайотис из Мани
Тает в плаче
Они свистят в глубоких лодках
Тишина и некра в Мурайе
И ни одного письма
У него тоже была любовь, и он ее потерял
Почему она забыла его
Навсегда
У него тоже была любовь, и он ее потерял
И он остается один
Закаты
Теперь я один в одеяле
Его сердце было тяжелым, как камень.
Считает звезды
И его мысли устремляются к его острову
В его прекрасном его добром
Полдень