Lyrics and translation kls. - Job 38

Job 38

Maailma seisoo paikoillaan, ja kaikki viisi planeettaa.
Aurinko, kuu ja tähdet, kumartavat kiertolaisina.
Kaikki tietävät sen, keskellä on ihminen.
Ja taivaan rannan takana, maa loppuu alta jalkojen.
Viisas, viisas ihminen.
Oletko kutsunut esiin aamun?
Käskenyt aamuruskon paikoilleen?
Oletko kutonut taivaan hunnun?
Hengittänyt pilvet radoilleen?
Maailma kun käy radallaan, se tarkalleen kun lasketaan.
Aurinko, kuu ja tähdet, voidaan viimein laittaa tuottamaan.
Ja tekniikka viimeinen, piankäyttöön saadaan sellainen.
Ettei edes aika vanhenna, ja elämä on ikuinen.
Viisas, viisas ihminen.
Oletko kutsunut esiin aamun?
Käskenyt aamuruskon paikoilleen?
Oletko kutonut taivaan hunnun?
Hengittänyt pilvet radoilleen?
Oletko luonut maailmaan valon?
Saatko pimeyden tottelemaan?
Siirrätkö juuriltaan kallion, joka edessäsi kohoaa?
Tänään ihminen on vain sattumaa.
Ja ehkä huomenna sielut voidaan poistaa kokonaan.
Vaan mihin ikinä johtaakaan, meitä viisaat miehet maan, entäpä jos joudut vastaamaan.
Oletko kutsunut esiin aamun, käskenyt aamuruskon paikoilleen.
Oletko kutonut taivaan hunnun, hengittänyt pilvet radoilleen.
Oletko luonut maailmaan valon.
Saatko pimeyden tottelemaan.
Siirrätkö juuriltaan kallion, siirrätkö juuriltaan sen kallion, joka edessäsi kohoaa.
Joka edessäsi kohoaa.

Job 38

Мир стоит на месте, и все пять планет.
Солнце, луна и звезды, склоняются в своем кружении.
Все знают, что в центре находится человек.
И за краем неба, земля уходит из-под ног.
Мудрый, мудрый человек.
Ты ли призвал рассвет?
Велел занять заре свое место?
Ты ли соткал покров небес?
Дышал облаками на их пути?
Мир идет своим чередом, все точно рассчитано.
Солнце, луна и звезды, наконец, можно пустить в дело.
И последняя технология, скоро будет доступна такая.
Что даже время не старит, и жизнь вечна.
Мудрый, мудрый человек.
Ты ли призвал рассвет?
Велел занять заре свое место?
Ты ли соткал покров небес?
Дышал облаками на их пути?
Ты ли создал свет в мире?
Заставишь ли тьму повиноваться?
Сдвинешь ли скалу с места, что возвышается перед тобой?
Сегодня человек - лишь случайность.
А завтра, возможно, и вовсе можно будет избавиться от душ.
Но куда бы ни вел этот путь, нас, мудрецов земли, что, если тебе придется отвечать?
Ты ли призвал рассвет, велел занять заре свое место.
Ты ли соткал покров небес, дышал облаками на их пути.
Ты ли создал свет в мире.
Заставишь ли тьму повиноваться.
Сдвинешь ли скалу с места, сдвинешь ли скалу с места, что возвышается перед тобой.
Что возвышается перед тобой.