Lyrics and translation sanah - Kamień (A. Asnyk)

Kamień (A. Asnyk)

Ja tylko jestem kamieniem
I jako niemowlę tu
Objęty matki ramieniem
Cichego używam snu

Ledwie świt ducha półsenny
Mnie z łona martwości zwie
I w mojej piersi kamiennej
Poczuciem istnienia tchnie

Jednak przeczuwam powoli
Że zacznie pierś moja bić
I marzę o ludzkiej doli
Chcę kochać, cierpieć żyć

Przez wszystkie śmierci ogniwa
Postępu ciągnie się nić
Ból samowiedzę zdobywa
Chcę cierpieć, kochać żyć
Chcę cierpieć, kochać żyć

Wierzę, iż ten, co kruszy
Dziś moją powłokę, grom
Otworzy dla mojej duszy
Wspanialszy, cielesny dom

Jeszczem związany łańcuchem
W szeregu bezwiednych brył
Z ogólnym natury duchem
Z kolebką bezwiednych sił

Jednak przeczuwam powoli
Że zacznie pierś moja bić
I marzę o ludzkiej doli
Chcę kochać, cierpieć, żyć

Przez wszystkie śmierci ogniwa
Postępu ciągnie się nić
Ból samowiedzę zdobywa
Chcę cierpieć, kochać, żyć
Chcę cierpieć, kochać, żyć

I witam z dreszczem rozkoszy
Każdy zadany mi gwałt
W niszczeniu, co mnie rozproszy
Zgadując przyszłości kształt

Tam, gdzie się boleść zaczyna
Bezwiednej martwości kres
Nad nią boska kraina
Gdzie miłość wykwita z łez

Jednak przeczuwam powoli
Że zacznie pierś moja bić
I marzę o ludzkiej doli
Chcę kochać, cierpieć, żyć

Przez wszystkie śmierci ogniwa
Postępu ciągnie się nić
Ból samowiedzę zdobywa
Chcę cierpieć, kochać, żyć
Chcę cierpieć, kochać, żyć

Chcę cierpieć, kochać, żyć

Камень (А. Аснык)

Я всего лишь камень,
И как младенец здесь,
В объятиях матери-земли
Пребываю в тихом сне.

Едва рассвет полусонного духа
Меня из чрева скорби зовет
И в моей каменной груди
Чувством бытия вздохнет.

Но предчувствую я постепенно,
Что грудь моя начнет биться,
И мечтаю о человеческой доле,
Хочу любить, страдать, жить!

Сквозь все звенья смерти
Тянется нить прогресса,
Боль познает себя,
Хочу страдать, любить, жить!
Хочу страдать, любить, жить!

Верю, что тот, кто сокрушит
Сегодня мою оболочку, гром,
Откроет для души моей
Прекрасный, телесный дом.

Я еще связан цепью
В ряду бездушных глыб,
С общим духом природы,
С колыбелью бездушных сил.

Но предчувствую я постепенно,
Что грудь моя начнет биться,
И мечтаю о человеческой доле,
Хочу любить, страдать, жить!

Сквозь все звенья смерти
Тянется нить прогресса,
Боль познает себя,
Хочу страдать, любить, жить!
Хочу страдать, любить, жить!

И приветствую с трепетом наслажденья
Каждое нанесенное мне насилие,
В разрушении, что меня развеет,
Угадывая облик будущего.

Там, где начинается боль,
Бездушной скорби конец,
Над ней божественная страна,
Где любовь расцветает из слез.

Но предчувствую я постепенно,
Что грудь моя начнет биться,
И мечтаю о человеческой доле,
Хочу любить, страдать, жить!

Сквозь все звенья смерти
Тянется нить прогресса,
Боль познает себя,
Хочу страдать, любить, жить!
Хочу страдать, любить, жить!

Хочу страдать, любить, жить!