Lyrics and translation Úlfur Úlfur feat. Gísli Pálmi - Úrið mitt er stopp pt. 2

Úrið mitt er stopp pt. 2

Ég er að missa vitið
Ég er ekki í takt
Ég sé ekki strikið
Svo ég fer yfir það
Ég handleik augnablikið
En horfi ekki fram
Ég safna ekki ryki
Ég er á ferð og flugi mothafucka
Og ef ég stoppa mun ég loksins geta sofnað
En ef ég sofna mun ég óðar byrja að rotna
Og ef ég rotna mun ég úrkynjast og klofna
Þetta er að ferðasaga um sigur og missi
Sem að ég rita með typpinu
Um langar nætur og drykki
Erfiðan morgun í myrkrinu
Er forvitnari en Mikki ég safna litríkum minningum
Mæti á svið á einhyrning og sýni stóíska stillingu
Því ég geri það sem ég vil, geri það sem ég vil
En veit ekki hvað ég vil
Á sama tíma og mér býður við mannverunni
Er ég óviss um að það sé samt nokkuð fegurra til
Ég boða frið en er til í stríð
Ég reyki ekki en er til í weed
Gefðu mér sykur og dýnamít
Legg líf mitt að veði
Ekkert stress
Shout out á Satan
666

Bara ég mothafucka
Skrifa einungis um það sem ég sé mothafucka
Sit í sófa, samt innan um tré mothafucka
Hell yeah mothafucka
Bara ég mothafucka
Flýgur um með tígulegt stél mothafucka
Reyni samt að haga mér vel mothafucka
Bara ég mothafucka

Glæðið mig lífi
Ég er á landamærum svefns og vöku og tíminn er stopp
Því ljósið nær ekki á þetta dýpi, ég fæ mér annan sopa og loka augunum
Lífið er gott
En með hverju skrefi sem ég tek í átt að því sem betra er
Þá færist ég um leið frá öllu því sem að ég þekki vel
Grasið er svo grænt á hinum bakkanum
Og lækurinn er grunnur svo að ég þarf ekki að vaða djúpt
En úrið hans Bernharðs er fokking bilað
Tíminn er sprettharðari en allt og ég silast
Sekúndur verða ár
Og ég er enn að sleikja sár
Sem ég jafna mig ekki á
Svo ég leyfi mér ekki að lifa
Ég var alinn upp við varkárni og væntumþyggju
Ævintýrum í hóf stillt og ég var aldrei slæmur piltur
En er nóttin kom, og þetta er það sem fæstir vissu
Lifnaði eitthvað innra með mér og ég braust úr læstri kistu
Svo plís, glæðið mig ég lífi
Mér er sama hvort ég er ungur eða hvort ég er fokkt
Því ekkert lifir á þessu dýpi
Ég fæ mér annan sopa og loka augunum
Því það er gott

Bara ég mothafucka
Skrifa einungis um það sem ég sé mothafucka
Sit í sófa, samt innan um tré mothafucka
Hell yeah mothafucka
Bara ég mothafucka
Flýgur um með tígulegt stél mothafucka
Reyni samt að haga mér vel mothafucka
Bara ég mothafucka

Get ekki sofið
Tel sekúndubrotin
Orðinn svo dofinn
Oxy við klofið
Öll spilin á borðið
Og ég hverf inn í storminn
Allt sem ég þoldi
Orðinn svo frosinn
Brotinn eftir gönguna ég féll ofan í sporin
Tilfinningar eins og orgel
Spilandi á mig, hvert kvöld fram að morgni
Allt er á hvolfi, hvað er ég orðinn?
Hef oft fundið botninn en hvert er ég kominn?
En ég held mér á floti
Bara smá meira morfín
Fljótur að festast í klandri
Og hverfa inn í transinn
Og fresta mínum degi til að verða að manni
Fastur á tímamótum sem líða aldrei hjá
Svo ég fæ mér aðeins meira til að þurfa ekki að þjást
Þurfa ekki að finna
Finna fyrir neinu, nei ég vil ekkert meira
Ekki meira af þessu
Ekki meira af mér
Ég þoli ekki sjálfan mig svo ég leita að öðru ástandi

Мои часы остановились, ч. 2

Я схожу с ума,
Теряю ритм,
Не вижу черты,
И переступаю её.
Играю с мгновением,
Но не смотрю вперёд.
Не собираю пыль,
Я в движении, мазафака.
Если остановлюсь, наконец смогу уснуть,
Но если усну, тут же начну гнить,
А если сгнию, то разложусь и распадусь.
Это дорожная история о победах и потерях,
Которую я пишу своим членом.
О долгих ночах и выпивке,
Тяжёлом утре во тьме.
Я любопытнее Микки Мауса, собираю красочные воспоминания,
Выхожу на сцену на единороге, демонстрируя стоическое спокойствие.
Потому что делаю, что хочу, делаю, что хочу,
Но не знаю, чего хочу.
В то же время, восхищаясь человеческой природой,
Я не уверен, что есть что-то прекраснее.
Проповедую мир, но готов к войне,
Не курю, но не против травки.
Дай мне сахар и динамит,
Ставлю свою жизнь на кон.
Без стресса,
Привет Сатане,
666.

Только я, мазафака,
Пишу лишь о том, что вижу, мазафака.
Сижу на диване, но среди деревьев, мазафака.
Чёрт возьми, да, мазафака.
Только я, мазафака,
Порхаю с изящным стилем, мазафака.
Всё же стараюсь вести себя хорошо, мазафака.
Только я, мазафака.

Наполните меня жизнью.
Я на грани сна и бодрствования, и время остановилось.
Потому что свет не достигает этой глубины, я делаю ещё глоток и закрываю глаза.
Жизнь хороша,
Но с каждым шагом, который я делаю к лучшему,
Я отдаляюсь от всего, что мне хорошо знакомо.
Трава такая зелёная на другом берегу,
А ручей мелкий, так что мне не нужно идти глубоко.
Но часы Бернхарда чертовски сломаны,
Время летит быстрее всего, а я просачиваюсь.
Секунды превращаются в годы,
А я всё ещё зализываю раны,
От которых не могу оправиться,
Поэтому не позволяю себе жить.
Меня воспитали в осторожности и благодарности,
Приключения в меру, и я никогда не был плохим мальчиком.
Но когда наступала ночь, и это знали немногие,
Что-то внутри меня оживало, и я вырывался из запертого сундука.
Так что, пожалуйста, наполните меня жизнью.
Мне всё равно, молод я или чертовски стар,
Потому что ничего не живёт на этой глубине.
Я делаю ещё глоток и закрываю глаза,
Потому что это хорошо.

Только я, мазафака,
Пишу лишь о том, что вижу, мазафака.
Сижу на диване, но среди деревьев, мазафака.
Чёрт возьми, да, мазафака.
Только я, мазафака,
Порхаю с изящным стилем, мазафака.
Всё же стараюсь вести себя хорошо, мазафака.
Только я, мазафака.

Не могу уснуть,
Считаю доли секунд,
Стал таким оцепенелым.
Окси от боли,
Все карты на стол,
И я исчезаю в буре.
Всё, что я терпел,
Стал таким застывшим.
Сломанный после пути, я упал в колею.
Чувства, как орган,
Играют на мне каждый вечер до утра.
Всё перевёрнуто, кем я стал?
Часто находил дно, но куда я пришёл?
Но я держусь на плаву,
Ещё немного морфина.
Быстро ввязываюсь в неприятности
И ухожу в транс,
Откладывая свой день, чтобы стать мужчиной.
Застрял на перепутье, которое никогда не проходит,
Поэтому я принимаю ещё немного, чтобы не страдать,
Чтобы не чувствовать,
Не чувствовать ничего, нет, я не хочу больше,
Не больше этого,
Не больше себя.
Я не выношу себя, поэтому ищу другое состояние.