Lyrics and translation Żywiołak - Krasnal Rebel Song

Krasnal Rebel Song

Po minucie lub dwóch
Gąsiennica wyjął z ust cybuch nargilli
Ziewnął raz czy dwa razy
I otrząsnął się
Później spełzł z grzyba
I odpełznął pośród trawy rzucając tylko w przejściu
′Jedna strona uczyni cię wyższą
Druga strona uczyni cię niższą'
′Jedna strona czego?
Druga strona czego?'
Pomyślała Alicja
'GRZYBA!′
Powiedział Gąsiennica
Uważaj, wielki człowieku
Bo możesz nas nagle spotkać
W gąszczu przepaśnych trawników
W kępach krzaków
Czy przy schodkach
Stać tam może dziwny bogun
Cały w boskiej czerowności
Ortodoks, sługa Prowego
Prawa i sprawiedliwości
Knieje ślepe, czarcie bagna
Kiedyś naszym światem były
Hen, gdzie dusze nieśmiertelne
Zapędzać się nie ważyły!
Teraz ziemia już wychrzczona
Demony ludzi wstąpiły
Ohydna teraz robota
Wstrętne czasy nastąpiły!
Nie pomoże żaden guślarz
Czy czarownik nad szamany
Wymieszał nas święty Pioter
Z leśnymi muchomorami
W domkach z grzybów nas szukają
Zaburzenia jakieś mają
Zidiociałe ludzkie plemię
Teraz zmienia nas w kamienie
Mienie... Mienie
My jesteśmy krasnoludki
Hopsa sa, hopsa sa!
Muchomory zamiast wódki!
Ha ha ha! Ha ha ha!
Ludzie, grzyby, mity, skręty
Ojejejej, ojejejej!
Kto w nas wierzy ten przeklęty!
Chory, chory, chory
Hej!
Alicja oderwała ząbkami odrobinę z kawałka grzyba
Trzymanego w prawej ręce
żeby spróbować jaki to da wynik
W następnej chwili poczuła gwałtowne uderzenie w podbródek
Uderzyła nim we własną stopę!
Brodę miała tak mocno przyciśniętą do stopy
że nie było już niemal miejsca do otwarcia ust!
Ale dokonała tego wreszczcie
I zdołała połknąć część kawałka
Trzymanego w lewej ręce!
Hej ho! Hej ho!
Z atlasem by się szło!
Las czasem kwaśny jest, że ho ho ho! ho ho!
Hej ho! hej ho!
Zniekształcające szkło!
Autopsja twa znów w kulki gra!
Znów szczyt i dno!
My jesteśmy krasnoludki!
Kąponują nas w ogródki
W rabaty, ścieżki i schody
Teraz sztuczne mamy brody
Nie kumamy o co chodzi
Nie kumamy o co kaman
Pomarańczowa bohema
Dziwna jakaś nas wyzwala
O co kaman?
Uważajmy!
Egzorcyści wykopują nas spod liści
Wycinają muchomory
Jeden, drugi, trzeci chory
O co chodzi, nie kumamy
Pracy tutaj już nie mamy
Tajemnic ten kraj już nie ma
Więc na Zachód wymykamy!
Uważajcie, egzrocyści
Wy mądrale zajebiści
My są teraz muchomory
Kto nas widzi ten jest chory
My są grzyby nie na żarty
Leśne potwory uparte
Gdy nas wkurzysz, pożałujesz
Leśną karę wnet poczujesz
A wtem wkoło niesłychanie
Z wstrętnej trawy las powstanie
A w tym lesie nie na żarty
Gryźć się zaczną wściekłe karły
Stracisz w końcu swe widzenie
Tak zakończysz swe istnienie
Skończysz swoje panowanie
Ciało twe w trawie zostanie
Tak! Tak!
′Noo w końcu uwolniłam głowę'
Powiedziała Alicja uradowanym głosem
W którym...
Pojawiła się po chwili jednak nutka trwogi
Gdy odkryła, że nigdzie nie może dostrzeć własnaych ramion
Spoglądając w dół
Widziała tylko niezwykłej długości szyję
Która jak łodyga wznosiła się
Z leżącego daleko, daleko, daleko
Morza...
Zielonych...
Liści...

Песня мятежного гнома

Спустя минуту или две
Гусеница вынула изо рта чубук кальяна
Зевнула раз или два
И отряхнулась
Затем сползла с гриба
И уползла в траву, бросая лишь на ходу
"Одна сторона сделает тебя выше
Другая сторона сделает тебя ниже"
"Одна сторона чего?
Другая сторона чего?"
Подумала Алиса
"ГРИБА!"
Сказала Гусеница
Берегись, большой человек,
Ведь ты можешь нас внезапно встретить
В чаще буйных лужаек,
В зарослях кустов,
Или у ступенек.
Стоять там может странный божок,
Весь в божественной красноте,
Ортодокс, слуга Правого,
Права и справедливости.
Чащи слепые, чертовы болота
Когда-то нашим миром были.
Туда, где души бессмертные
Забредать не смели!
Теперь земля уже крещеная,
Демоны в людей вселились.
Отвратительная теперь работа,
Мерзкие времена настали!
Не поможет никакой знахарь
Или колдун, сильнее шамана.
Смешал нас святой Петр
С лесными мухоморами.
В домиках из грибов нас ищут,
Нарушения какие-то имеют.
Идиотское людское племя
Теперь превращает нас в камни.
Имущество... Имущество...
Мы гномики лесные,
Хопса-са, хопса-са!
Мухоморы вместо водки!
Ха-ха-ха! Ха-ха-ха!
Люди, грибы, мифы, заморочки,
Оееееей, оееееей!
Кто в нас верит, тот проклятый!
Больной, больной, больной,
Эй!
Алиса откусила зубами кусочек от гриба,
Который держала в правой руке,
Чтобы попробовать, какой будет результат.
В следующий миг она почувствовала резкий удар в подбородок.
Она ударилась им о собственную ступню!
Подбородок был так сильно прижат к ступне,
Что почти не осталось места, чтобы открыть рот!
Но она наконец это сделала
И смогла проглотить часть кусочка,
Который держала в левой руке!
Эй хо! Эй хо!
С атласом бы пошло!
Лес иногда кислый, ого-го! ого-го!
Эй хо! Эй хо!
Искажающее стекло!
Твоя аутопсия снова играет в шарики!
Снова верх и дно!
Мы гномики лесные,
Купают нас в садики,
В клумбы, дорожки и ступени.
Теперь у нас искусственные бороды.
Не понимаем, в чем дело.
Не понимаем, о чем речь.
Оранжевая богема
Какая-то странная нас освобождает.
О чем речь?
Будьте осторожны!
Экзорцисты выкапывают нас из-под листьев,
Вырезают мухоморы.
Один, второй, третий больной.
О чем речь, не понимаем.
Работы здесь у нас больше нет.
Тайн эта страна больше не хранит,
Поэтому на Запад ускользаем!
Осторожно, экзорцисты,
Вы, умники офигенные,
Мы теперь мухоморы.
Кто нас видит, тот больной.
Мы грибы не шуточные,
Лесные монстры упрямые.
Если нас разозлишь, пожалеешь,
Лесную кару сразу почувствуешь.
А вдруг вокруг невероятно
Из мерзкой травы лес возникнет.
А в этом лесу не на шутку
Кусаться начнут бешеные карлики.
Потеряешь в конце концов свое зрение,
Так закончишь свое существование.
Закончишь свое господство,
Тело твое в траве останется.
Да! Да!
"Ну наконец-то я освободила голову,"
Сказала Алиса радостным голосом,
В котором...
Появилась через мгновение, однако, нотка тревоги,
Когда она обнаружила, что нигде не может увидеть собственные руки.
Глядя вниз,
Видела только необыкновенно длинную шею,
Которая, как стебель, поднималась
Из лежащего далеко, далеко, далеко
Моря...
Зеленых...
Листьев...