Lyrics and translation Żywiołak - Skrzeble

Biegną skrzeble biegną
Przez lasy, przez błonie
Drapieżne żywczyki, upiorne gryzonie
Biegną szumnie, biegną tłumnie
Powikłaną zgrają
A nie żyją one nigdy
Jeno umierają, jeno umierają
Jeno umierają
Umierają skomląc szereg za szeregiem
Śmierć jest dla nich właśnie tym po lasach biegiem,
Śmierć jest dla nich pędem dzikim w nieuchwytne cienie
Biegną po to aby wyśnić martwe swe istnienie
Pędzą skrzeble, pędzą, bo niedługo świta
Złotym blaskiem kuszą
Chwytaj, skrzeble, chwytaj
Boją się jasności
Uwielbiają cienie
Umarłe dziateczki
Pędzą znów do ciebie
Pędzą, skrzeble, pędzą bo niedługo świta
Złotym blaskiem kuszą
Chwytaj skrzeble, chwytaj
Boją się jasności
Uwielbiają cienie
A gdy dojrzą ludzi
Człek za człekiem ginie!
Świat śni im się wciąż daleki
świat śni im się bliski
Śnią się ślepia, śnią się członki
I ich własne pyski
Śni się im, że kąsać mogą jadowicie
Przez to węszą twoje i swe własne życie
Pędzą skrzeble, pędzą
Bo niedługo świta
Złotym blaskiem kuszą
Chwytaj skrzeble, chwytaj
Boją się jasności
Uwielbiają cienie
Umarłe dziateczki
Pędzą znów do ciebie
Pędzą skrzeble, pędzą
Bo niedługo świta
Złotym blaskiem kuszą
Chwytaj skrzeble, chwytaj
Boją się jasności
Uwielbiają cienie
A gdy dojrzą ludzi
Człek za człekiem ginie!
Przed nami skrzeblimi
Uciec nie zdołasz
Gdy cię dopadnie ta zgraja wesoła
Pamiętaj gdy na skrzeble wyruszysz znów
Żywy, pamiętaj
Śmierć snem jest
Bez snów
Śmierć snem jest bez snów!

Бегут скреб бегут
Через леса, через перепонки
Хищные живые существа, жуткие грызуны
Бегут шумно, бегут толпами
Сложное стадо
И они никогда не живут
Они умирают, они умирают.
Только умирают
Они умирают, скуля ряд за рядом
Смерть для них как раз то, что по лесам бегать,
Смерть для них-это побег дикой природы в неуловимые тени
Они бегут, чтобы мечтать о мертвых
Спешат скреб, спешат, потому что скоро рассветет
Золотой блеск арбалета
Хватай, скреб, хватай
Боятся ясности
Они любят тени
Мертвые дети
Они снова бросаются к тебе
Они спешат, скреб, они спешат, потому что скоро рассвело.
Золотой блеск арбалета
Хватай скреб, хватай
Боятся ясности
Они любят тени
А когда созреют люди
Человек за человеком погибает!
Мир снится им еще далеко
мир снится им близко
Снятся слепые, снятся члены
И их собственные морды
Им снится, что они могут укусить ядовито
Это заставляет их вынюхивать твою и свою собственную жизнь.
Несутся скреб, несутся
Потому что скоро рассвет
Золотой блеск арбалета
Хватай скреб, хватай
Боятся ясности
Они любят тени
Мертвые дети
Они снова бросаются к тебе
Несутся скреб, несутся
Потому что скоро рассвет
Золотой блеск арбалета
Хватай скреб, хватай
Боятся ясности
Они любят тени
А когда созреют люди
Человек за человеком погибает!
Впереди скреб
Сбежать не удастся
Когда тебя догонит эта веселая шайка
Помни, когда ты снова отправишься на скреб
Живой, помните
Смерть-это сон
Без снов
Смерть сном без сновидений!