Lyrics and translation Άλκηστις Πρωτοψάλτη - Aigaio

Aigaio

Μικρή με βάζαν ποιήματα να πω με την ποδιά
μα εγώ με τα χτυπήματα που είχα στην καρδιά
με τον εχθρό τα λέω

Πολλοί με κατακτήσανε δεν είσαι μόνο εσύ
Το σώμα μου αποκτήσανε κι είδαν θαλασσί
το πρώτο Εγώ το Αιγαίο

Μια κορδέλα περασμένη τριγύρω απ' τον ώμο μου λοξά
Σ' ένα βράχο ανεβασμένη πατρίδα ο νους μου φώναξα

Μέρα νύχτα αγκαλιασμένοι
γυναίκα σου η δάφνη φοίνικα
του Θεόφιλου δοσμένη
στο λάδι αυτού του πίνακα
Αχ ψυχή μου εσύ γοργόνα
αν ζει τι ρωτούσες, γέλαγα

Πιασ' του πεύκου μια βελόνα
να παίξει ο δίσκος πέλαγα
Εγώ δεν έχω μέγα ανάστημα
μα από το Αλφα ως το Ωμέγα
προσκυνώ το διάστημα

Μεταποιώ το θα σε θάλασσα
κι απ' τ' αλμυρό πιο τολμηρό
το πρώτο Εγώ το Αιγαίο

Χαίρε ω χαίρε ανδρειωμένη
πατρίδα σε τέφρα φοίνικα
του Θεόφιλου δοσμένη
στο λάδι αυτού του πίνακα
Μαρμαρένια μου Αφροδίτη
στο αχ μας κανένας, ψέματα
Ποιο νησί ρουφά απ'τη μύτη
αφρούς κυμμάτων κι αίματα

Эгейское море

Маленькой меня заставляли рассказывать стихи в переднике,
но я с ударами, что были в моем сердце,
говорю с врагом.

Многие меня покорили, не только ты.
Мое тело обрели и увидели лазурное
мое первое "Я" - Эгейское море.

Лента, повязанная наискось вокруг моего плеча.
Взойдя на скалу, я воскликнула: "Родина!"

День и ночь в объятиях,
твоя женщина - лавр, феникс
Феофила, отданная
маслу этой картины.
Ах, душа моя, ты русалка,
если жив, зачем спрашивал? - смеялась я.

Возьми сосновую иголку,
чтобы пластинка играла моря.
У меня нет высокого роста,
но от Альфы до Омеги
я поклоняюсь пространству.

Превращаю "тебя" в море,
и из соленого, более смелого,
мое первое "Я" - Эгейское море.

Радуйся, о радуйся, мужественная,
родина в пепле, феникс
Феофила, отданная
маслу этой картины.
Моя мраморная Афродита,
на наше "ах" никто не отзовется, ложь.
Какой остров вдыхает носом
пену волн и кровь?