Lyrics and translation Άλκηστις Πρωτοψάλτη - San Ton Metanasti

San Ton Metanasti

Σαν τον μετανάστη στη δική σου γη
μέρα νύχτα λύνεις δένεις την πληγή
κι όλα γύρω ξένα κι όλα πετρωμένα
και δεν ξημερώνει να 'ρθει χαραυγή

Στράγγισε η ζωή σου που αιμορραγεί
κάθε ώρα τρόμος πόνος και κραυγή
και σ' ακούν οι ξένοι κι ο αδερφός σωπαίνει
αχ δεν είναι άλλη πιο βαθιά πληγή

Σύρμα κι άλλο σύρμα και χοντρό γυαλί
μάτωσε ο ήλιος την ανατολή
κλαις κι αναστενάζεις αχ ξενιτιά φωνάζεις
μα η ελπίδα μαύρο κι άπιαστο πουλί

Comme un émigrant dans votre terre

Comme un émigrant dans votre terre
jour et nuit, tu délies et tu liges la blessure
et tout autour est étranger et tout est pétrifié
et l'aube ne se lève pas pour que le jour se lève

Ta vie s'est vidée, elle saigne
à chaque heure, la terreur, la douleur et le cri
et les étrangers t'entendent, et ton frère se tait
ah, il n'y a pas d'autre blessure plus profonde

Du fil et encore du fil, et un épais verre
le soleil s'est ensanglanté à l'aube
tu pleures et tu soupire, ah, tu cries exil
mais l'espoir est un oiseau noir et inaccessible