Lyrics and translation Βασίλης Παπακωνσταντίνου - Ta Poulia Tis Distihias

Ta Poulia Tis Distihias

Ξέρω κάτι πουλιά
μαύρα πουλιά πουλιά πικρά
πουλιά της δυστυχίας

ζουν σε χώρα συμφορά,
όπου αρρώστια κυβερνά
το αίμα και τη στάχτη

κι όταν στην πόλη κατεβεί το βράδυ,
κι αρχίζει ατέλειωτη η γρια βροχή,
φτάνουν στην πόλη τα πουλιά
στις στέγες στα παράθυρα
κι όνειρα ανθρώπων κλέβουν

τελειώνει όμως η βραδιά
σκούζουν και κλαίνε τα πουλιά
γυρνούν στην εξορία

και η βροχή καλή γιαγιά
καλλιεργεί ψιχαλιστά
τα ίδια παραμύθια

ό, τι καλό κι αν μου χαρίσετε
εγώ θα φύγω πάλι
γιατί αγαπώ κάτι πουλιά,
μαύρα πουλιά πουλιά πικρά,
πουλιά της δυστυχίας.

Птицы несчастья

Я знаю птиц,
чёрных птиц, птиц горьких,
птиц несчастья.

Живут они в стране беды,
где болезнь правит
кровью и пеплом.

И когда на город опускается ночь,
и начинается бесконечный старый дождь,
прилетают в город птицы,
на крыши, на окна,
и крадут сны людей.

Но заканчивается ночь,
кричат и плачут птицы,
возвращаются в изгнание.

И дождь, добрая бабушка,
выращивает морося,
те же сказки.

Всё хорошее, что ты мне подаришь,
я всё равно уйду,
потому что я люблю птиц,
чёрных птиц, птиц горьких,
птиц несчастья.