Lyrics and translation Βασίλης Παπακωνσταντίνου - To Paramuthi Tis Ventalias

Ένα περιμένω κόκκινο και ξένο
Σαν να πέρασε απ′ τον ουρανό
Σύννεφο της πόλης
Χρώμα αλκοόλης
Μυρωδιά από Θεό και πηλό
Κι όλη αυτή η λάσπη
Στο πρόσωπο σου αστράφτει
Κι είσαι πια εικόνα σε βιτρό
Μια γυμνή ρυτίδα
Κάλπικη σφραγίδα
Άνοιξε μια πόρτα στον καιρό
Σε έντυσε λουλούδι
Σε έβαψε με χνούδι
Κι είπε κατεβαίνω κάπου εδώ
Κι ύστερα από χρόνια
Σου 'στειλε μπαλόνια
Για να παίζεις με το φως κρυφτό
Κοιμήσου στο παραμύθι της βεντάλιας
Κοιμήσου στα φτερά των εποχών
Κοιμήσου στα πηγάδια των λεωφόρων
Στα ατέλειωτα ζιγκ ζακ λευκών γραμμών
Κοιμήσου στις αψίδες των βαρβάρων
Σε αντένες σε οθόνες σε γκρο πλαν
Στις άδεις τις λαμαρίνες των οχημάτων
Στη σάρκα των θλιμμένων κοριτσιών
Στις στείρες επιγραφές των διοδίων
Στις ράγες των ασύρματων συρμών
Κοιμήσου στην πλατεία διχόνοιας
Στο τέρμα της οδού του μεταξιού
Στη θλίψη των κλειστών ξενοδοχείων
Στα στέκια που τα σώματα γλιστρούν
Κοιμήσου στο κρεβάτι που ουρλιάζει
Σαν κείνο το σκυλί που στο χε πει
"αν είναι να ζαρώσεις από ανία
καλύτερα σαν κάρβουνο να ζεις"
Κοιμήσου σε πακέτα δεδομένων
Στη λάμψη δακρυγόνα που γεννάει
Στις κόκκινες κηλίδες της ασπίδας
Τον γυάλινο τον Μάη που κρατάει
Κοιμήσου στου βεγγαλικού τη φρίκη
Που ζει για μια στιγμή κι ύστερα σκάει
Ένα περιμένω, κόκκινο και ξένο
Σαν να πέρασε απ τον ουρανό
Σύννεφο της πόλης, χρώμα αλκοόλης
Μυρωδιά από Θεό

Ожидающий красный и незнакомый
Как будто он прошел по небу
Городское облако
Спиртовой цвет
Запах Бога и глины
И вся эта грязь
На твоем лице сверкает
А ты - картина в витражном стекле
Обнаженная Морщина
Фальшивая печать
Открыл дверь навстречу погоде
Она одела тебя в цветок
Она нарисовала тебя пухом
И он сказал, что я собираюсь спуститься куда-нибудь сюда.
И спустя годы
Он послал тебе воздушные шарики
Играть со светом в прятки
Спи в сказке фаната
Спи на крыльях времен года
Спите в колодцах бульваров
В бесконечных зигзагах белых линий
Спи под сводами варваров
В антеннах на экранах крупным планом
На пустых номерных знаках транспортных средств
Во плоти Грустных девушек
На стерильных платных надписях
На рельсах беспроводных поездов
Спать на площади Раздора
В конце Великого Шелкового пути
В полумраке закрытых отелей
В убежищах, где скользят тела
Спать в кровати с криками
Как та собака, которая тебе сказала.
"если ты собираешься съежиться от скуки
лучше как уголь жить"
Спящий режим на пакетах данных
В сиянии слезоточивого газа, который рождает
На красных пятнах щита
Стакан в мае, который держит
Спать в "фейерверке ужаса"
Который живет мгновение, а потом выскакивает
Ожидание, красное и иностранное
Как будто он прошел по небу
Городское облако, алкогольного цвета
Запах Бога