Lyrics and translation Βασίλης Παπακωνσταντίνου - Θα νικήσουμε (Venceremos)

Θα νικήσουμε (Venceremos)

Αποκομμένος απ' όλους κι απ' όλα
σε μαγεμένη τροχιά
πήρα το δρόμο να φύγω μα ήρθα
τίποτα δε μ' ακουμπά
στον παράξενό μου χρόνο.
Ξέρουμε πως είναι ψέμα
μα ας γίνουμε τα δυο μας ένα
να σ' αγκαλιάσω να μ' αγκαλιάσεις
να ξεγελιέσαι να ξεγελιέμαι
να σ' αγαπήσω να μ' αγαπήσεις
έστω για λίγο για τοσοδούλι.
Σα ζευγαρώνουν δυο βεγγαλικά
μοιάζουν με μηνύματα τηλεπαθητικά
στων προσώπων μας τις ζάρες.
Με δίχως σημαίες και δίχως ιδέες
δίχως καβάντζα καμιά
ντύθηκε η μέρα τα γούστα της νύχτας
και η ψυχή μου πηδά
στου απέραντου την ψύχρα.
Θες ν' αγγίξεις την αλήθεια
για βγες απ' όξω απ' τη συνήθεια
σύρε κι έλα να με λούσεις
κι ας είμαι της καθαρευούσης
να σ' αγκαλιάσω να μ' αγκαλιάσεις
έστω για λίγο για τοσοδούλι.
Δρεπανηφόρα άρματα περνάν
στις τσιμεντουπόλεις του θανάτου το συμβάν
ασυγκίνητο σ' αφήνει.
Σου ξαναδίνω το είναι μου τώρα
θωρακισμένε καιρέ
με μια σκληρή παγερή τρυφεράδα
σε πλησιάζω, μωρέ
μ' αυταπάτες πια δεν έχω.
Ξέρουμε πως είναι ψέμα
μα ας γίνουμε τα δυο μας ένα
δες θα φτιάχνουμε στιχάκια
να περπατάν σαν καβουράκια
πλάγια κι ακριβά τα χάδια
φως αχνό μες στα σκοτάδια
Μ' ένα μου πήδο θα σε ξαναβρώ
στο μαγκανοπήγαδο της ήττας μου περνώ
Venceremos, Venceremos.

We Shall Overcome (Venceremos)

Cut off from everyone and everything
in an enchanted orbit
I took the road to leave but I came
nothing touches me
in my strange time.
We know it's a lie
but let's become one
to embrace you, to embrace me
to deceive you, to deceive me
to love you, to love me
even for a little while, for so little.
Like two sparklers mating
they look like telepathic messages
on the dice of our faces.
With no flags and no ideas
with no security whatsoever
the day dressed up in the tastes of the night
and my soul jumps
in the cold of infinity.
You want to touch the truth
so get out of the habit
come and wash me
and let me be a purist
come on, let's hug and kiss
even for a little while, just a bit.
Chariots with scythes pass by
in the cement cities the event of death leaves you
unmoved.
I give you my being again now
armored time
with a hard, cold tenderness
I approach you, man
with no more illusions.
We know it's a lie
but let's become one
look, we'll make up little rhymes
to walk like little crabs
expensive and sideways caresses
a dim light in the darkness
With one of my jumps I'll find you again
in my defeat in the well of encouragement I pass through
Venceremos, Venceremos.