Lyrics and translation Βασίλης Παπακωνσταντίνου - Χαμένες Αγάπες

Χαμένες Αγάπες

Δυο σταγόνες στο τζάμι
η ψυχή μου ποτάμι
έναν ξέμπαρκο στίχο
σημαδεύω στον τοίχο, δεν μπορώ.

Η αγάπη στερεύει
ένα ψέμα γυρεύει
μακριά μου δε μένει
και μαζί μου πεθαίνει, δεν μπορώ.

Ονειρεύομαι τάχα
ένα βλέμμα μονάχα
να σκεπάσω το σώμα
που κρυώνει ακόμα, δεν μπορώ.

Τώρα πια έχεις φύγει
τώρα μείναμε λίγοι
ο αιώνας αλλάζει
κι όμως ίδιος μου μοιάζει, δεν μπορώ.

Σαν αέρας γυρίζεις
μια ζωή χαραμίζεις
περπατάς στα χαμένα
δεν πιστεύεις κανένα, δε μιλάς.

Στο βυθό της αβύσσου
κατεβαίνω μαζί σου
με τραβάς απ′ το χέρι
και κανένας δεν ξέρει πού με πας.

Σε κερδίσαν οι φήμες
σου καήκαν οι μνήμες
έχεις χρόνια σωπάσει
μ' έχεις πλέον ξεχάσει, δε μιλάς.

Δε πιστεύεις κανέναν
Δε φοβάσαι κανένα
μες στο ψέμα σου πέφτεις
με κοιτάζεις και πέφτεις και γελάς

Χαμένες αγάπες, χαμένες αγάπες, χαμένες αγάπες παλιές
χαμένες αγάπες στιγμές απουσίας χαμένες για πάντα στιγμές

Θέλω να σε ξαναδώ
ειν′ αλλιώτικα εδώ
άναψέ μου μια φωτιά στον ουρανό
θέλω να σε ξαναδώ.

Потерянные Любви

Две капли на стекле
душа моя — река
бессвязный стих
царапаю на стене, не могу иначе.

Любовь иссякает
лжи ищет она
от меня не уходит
и вместе со мной умирает, не могу иначе.

Мечтаю, будто
хоть один твой взгляд
согреет тело,
которое всё ещё мерзнет, не могу иначе.

Теперь ты ушла
теперь нас осталось мало
век меняется
но всё таким же кажется, не могу иначе.

Словно ветер кружишься
жизнь свою растрачиваешь
бродишь по потерянным тропам
никому не веришь, не говоришь.

На дно бездны
спускаюсь вместе с тобой
тянешь меня за руку
и никто не знает, куда ведешь.

Тебя победили слухи
твои воспоминания сгорели
годами молчишь
меня уже забыла, не говоришь.

Никому не веришь
Никого не боишься
в свою ложь погружаешься
смотришь на меня и падаешь, и смеёшься.

Потерянные любви, потерянные любви, потерянные любви былые
потерянные любви, мгновения отсутствия, потерянные навсегда мгновения

Хочу тебя увидеть вновь
здесь всё иначе
зажги для меня огонь в небе
хочу тебя увидеть вновь.