Lyrics and translation Γιάννης Πλούταρχος - To Poukamiso

To Poukamiso

Μ' εκείνο το πουκάμισο που αγόρασες τυχαία
μια μέρα που στα ξαφνικά ερχόσουν να με δείς
Ακόμα ντύνω τη γυμνή τη μοναξιά μου ωραία
και φεύγω προς το μέλλον μου θλιμμένος και ατυχής

Έχουνε κάνει ένα λεκέ οι σκέψεις μου στον ώμο
που μ' ό, τι και αν δόκιμασα δεν μπόρεσε να βγει
Ντρέπομαι όταν με κοιτούν οι άγνωστοι στο δρόμο
μα είναι οι σκέψεις μια πληγή που πάντα αιμοραγγεί

Το πλένω μες το όνειρο και το κρεμάω στην τύχη
κι είναι σαν να 'μαι μέσα σου όποτε το φορώ
Σαν να χωράω ανάμεσα στης μοναξιάς τα τείχη
και σαν να σε έχω αγκαλιά ξανά κυκλοφορώ

Ενα πουκάμισο παλιό τριμμένο απ' τα χρόνια
τσαλακωμένο απο την παλιά συνήθεια του καιρού
Κρατάει ακόμα μια γλυκιά μια γυναικεία κολώνια
και όπως ξεβάφει έρχεται στο χρώμα του ουρανου

Έχει μες την αριστερή τη τσέπη ένα χαρτί
που μου χες γράψει σ' αγαπώ και πάντα θα 'μαι εδώ
Κι ένα μικρό με το στυλό ζωγραφιστό φιλί
σε ποιον αν πω πως έχω πια δύο χρόνια να σε δω

La Chemise

Avec cette chemise que tu as achetée par hasard
un jour où tu es soudainement venu me voir
Je continue à habiller ma solitude nue de manière élégante
et je pars vers mon avenir, triste et malheureux

Mes pensées ont fait une tache sur mon épaule
que malgré tous mes efforts, je n'ai pas pu enlever
J'ai honte quand les inconnus me regardent dans la rue
mais ces pensées sont une blessure qui saigne toujours

Je la lave dans mes rêves et je l'accroche à la chance
et c'est comme si j'étais en toi chaque fois que je la porte
Comme si j'étais à l'intérieur des murs de la solitude
et comme si je te tenais dans mes bras à nouveau, je marche

Une vieille chemise usée par le temps
froissée par l'ancienne habitude du temps
Elle conserve encore une douce odeur féminine
et comme elle se décolore, elle prend la couleur du ciel

Il y a dans sa poche gauche un papier
où tu m'avais écrit je t'aime et je serai toujours là
Et un petit baiser dessiné au stylo
à qui dire que cela fait deux ans que je ne t'ai pas vue