Lyrics and translation Γιάννης Πουλόπουλος - Ο Άνθρωπος Μου

Ο Άνθρωπος Μου

Εγώ ο δυνατός
δεν ξέρω πως έχω λυγίσει
Και ζω στον πυρετό
Κι όλο ρωτώ αν θα γυρίσει

Με πλήγωσε αλλά
Είναι το γέλιο είναι το φως μου
Στο αίμα μου κυλά
Είναι ο άνθρωπός μου
Είναι αυτή
Που έχω δεχτεί
Δεν έχει πως ούτε γιατί
Είναι φωτιά είναι πληγή
Κι απ' τον καημό πιο δυνατή
Είναι αυτή
Που έχω δεχτεί
Είν' ο άνθρωπός μου

Εγώ ο δυνατός
Είμαι γυμνός
Προς τον καημό μου
Μιλώ παραμιλώ
Κι όλο τη ζω μες στ' ονειρό μου

Με πλήγωσε αλλά
Είναι το γέλιο είναι το φως μου
Στο αίμα μου κυλά
Είναι ο άνθρωπός μου

Мой человек

Я, такой сильный,
не знаю, как я сломлен.
И живу в лихорадке,
И все спрашиваю, вернешься ли ты.

Ты ранила меня, но
ты — мой смех, ты — мой свет.
В моей крови течешь,
ты — мой человек.
Это ты,
которую я принял.
Нет ни "как", ни "почему".
Ты — огонь, ты — рана,
И сильнее любой боли.
Это ты,
которую я принял.
Ты — мой человек.

Я, такой сильный,
я обнажен
перед своей болью.
Говорю, бредить начинаю,
И все живу тобой в своих снах.

Ты ранила меня, но
ты — мой смех, ты — мой свет.
В моей крови течешь,
ты — мой человек.