Lyrics and translation Γιώργος Περού - Χρυσή Λεπίδα

Χρυσή Λεπίδα

Μα τι φοβάμαι και δεν κάνω το βήμα
Τι περιμένω εδώ να συμβεί
Αφού όλα μου δείχνουν πως τώρα
Τώρα είν' η στιγμή

Τι με κρατάει κι όλο πίσω γυρίζω
Ποια περιμένω, να 'ρθει, αφορμή
Κι αφού δεν είμαι δειλός γιατί διστάζω
Γιατί σωπαίνω και το πάθος μου αφήνω να πνιγεί

Είναι οι λέξεις μου στο χώμα μαχαίρια
Μα είμαι περήφανος γι' αυτά που θα πω
Είν' οι κραυγές μου δυό μικρά περιστέρια
Το 'να πετάει, τ' άλλο μένει σκυφτό

Νιώθω τα πόδια μου να με βαραίνουν
Λέω πως φτάνει κι άλλο δεν προχωρώ
Κι όλα τα λόγια που 'χω πει μ' αρρωσταίνουν
Τα τραγουδάω για να μην τρελαθώ

Τι με μπερδεύει και δεν ξέρω που πάω
Τι με τυφλώνει, πες μου, ποιος μ' οδηγεί
Ποιος με ζαλίζει και τον δρόμο μου χάνω
Που θα με βγάλει ετούτη η αναμονή

Όλο ρωτάω κι απαντήσεις δεν παίρνω
Πότε θα βγω απ' αυτό το κελί
Τι περιμένω επιτέλους να γίνει
Ποιο μαγικό σινιάλο εδώ να φανεί

Είναι τα όπλα μου στραμμένα σε μένα
Κι είναι γεμάτα με σφαίρες σωρό
Δεν σημαδεύω άλλονε κανένα
Μόνο τον άλλο μου κακό εαυτό

Κρατώ το τόξο, κρατώ και το βέλος
Ποιος θα γλιτώσει πες μου ποιος απ' τους δυό
Μα έχω φυλάξει το καλό για το τέλος
Χρυσή λεπίδα που ακονίζω καιρό

Ωωω ελπίδα - σπίρτο στη φωτιά
Όταν σβήνεις δε φοβάμαι πια
Ωωω αγάπη που έρχεσαι νωρίς
Στο σφαγείο πάντα μ' οδηγείς

Lame Dorée

Mais qu'est-ce que je crains, pourquoi ne fais-je pas le pas ?
Qu'est-ce que j'attends qu'il arrive ici ?
Puisque tout me montre que maintenant
C'est le moment

Qu'est-ce qui me retient et me fait toujours reculer ?
Qui j'attends, qu'elle vienne, une occasion ?
Et puisque je ne suis pas un lâche, pourquoi j'hésite ?
Pourquoi je me tais et laisse ma passion se noyer ?

Mes mots sont des couteaux dans la terre
Mais je suis fier de ce que je vais dire
Mes cris sont deux petites colombes
L'une s'envole, l'autre reste courbée

Je sens mes jambes s'alourdir
Je me dis que ça suffit, je ne vais pas plus loin
Et tous les mots que j'ai dits me rendent malade
Je les chante pour ne pas devenir fou

Qu'est-ce qui me trouble et m'empêche de savoir où je vais ?
Qu'est-ce qui m'aveugle, dis-moi, qui me guide ?
Qui me donne le vertige et me fait perdre mon chemin ?
Où cette attente me mènera-t-elle ?

Je n'arrête pas de demander et je n'obtiens pas de réponses
Quand vais-je sortir de cette cellule ?
Qu'est-ce que j'attends enfin qu'il arrive ?
Quel signe magique dois-je voir apparaître ici ?

Mes armes sont braquées sur moi
Et elles sont chargées d'un tas de balles
Je ne vise personne d'autre
Seulement mon mauvais moi

Je tiens l'arc, je tiens la flèche
Dis-moi, qui va s'en sortir, lequel de nous deux ?
Mais j'ai gardé le meilleur pour la fin
Une lame dorée que j'aiguise depuis longtemps

Oh espoir - une allumette dans le feu
Quand tu t'éteins, je n'ai plus peur
Oh amour, toi qui viens si tôt
Tu me conduis toujours à l'abattoir