Lyrics and translation Δέσποινα Βανδή feat. Γιάννης Πάριος - Το Αδιέξοδο

Το Αδιέξοδο

Μια χαραμάδα απ′ το παντζούρι λίγο φως
κι ένα παράθυρο που χρόνια έχει ν' ανοίξει
νιώθω το τέλος και ο πόνος δυνατός
σαν μια σελίδα που δε λέει να γυρίσει.
Θέλω να βγω, απ′ τ' αδιέξοδο αυτό θέλω να βγω,
μα τους ανθρώπους τους φοβάμαι κι είναι αλήθεια,
την εγκατάλειψη τη γνώρισα τη ζω,
τη μοναξιά μου τη ζωγράφισα στα στήθια.
Θέλω να βγω, απ' τ′ αδιέξοδο αυτό θέλω να βγω,
μα τους ανθρώπους τους φοβάμαι κι είναι αλήθεια,
την εγκατάλειψη τη γνώρισα τη ζω,
τη μοναξιά μου τη ζωγράφισα στα στήθια.
Με αναμνήσεις και με όνειρα μπορεί
να′ χω γεμίσει το δωμάτιο που μένω
τη μοναξιά κι αν δεν τη νίκησε κανείς
εγώ είμαι εδώ και να θυμάσαι περιμένω.
Θέλω να βγω, απ' τ′ αδιέξοδο αυτό θέλω να βγω,
μα τους ανθρώπους τους φοβάμαι κι είναι αλήθεια,
την εγκατάλειψη τη γνώρισα τη ζω
τη μοναξιά μου τη ζωγράφισα στα στήθια.
Θέλω να βγω, απ' τ′ αδιέξοδο αυτό θέλω να βγω,
μα τους ανθρώπους τους φοβάμαι κι είναι αλήθεια,
την εγκατάλειψη τη γνώρισα τη ζω,
τη μοναξιά μου τη ζωγράφισα στα στήθια.

Тупик

Сквозь щель в ставнях луч света пробился,
И окно, что годами не открывалось.
Чувствую конец, и боль так сильна,
Словно страница, что никак не перелистнется.
Хочу уйти, из этого тупика хочу уйти,
Но людей боюсь, и это правда,
Брошенность я познала,
Одиночество на сердце нарисовала.
Хочу уйти, из этого тупика хочу уйти,
Но людей боюсь, и это правда,
Брошенность я познала,
Одиночество на сердце нарисовала.
Воспоминаниями и мечтами, возможно,
Я заполнила комнату, где живу.
Одиночество, если никто не победил его,
То я здесь, и, запомни, жду.
Хочу уйти, из этого тупика хочу уйти,
Но людей боюсь, и это правда,
Брошенность я познала,
Одиночество на сердце нарисовала.
Хочу уйти, из этого тупика хочу уйти,
Но людей боюсь, и это правда,
Брошенность я познала,
Одиночество на сердце нарисовала.