Lyrics and translation Δημήτρης Μητροπάνος - Ο Τυμβωρύχος

Ο Τυμβωρύχος

Τα λόγια μου της νύχτας μετανάστες
σε δρομολόγια χωρίς επιστροφή
άσ′ τις πλατείες να βογκούν σου λέω άστες
ίσως με βρεις μες στην επόμενη στροφή

Στενεύουν τα περάσματα
οι φίλοι μου φαντάσματα
κι η πόλη μοιάζει γενικώς
τάφος οικογενειακός

Στενεύουν τα περάσματα
οι φίλοι μου φαντάσματα
κι η πόλη μοιάζει γενικώς
τάφος οικογενειακός

Ένας Στρυμόνας και βουλιάζω στα νερά
όπως ψαράς μέσα στη λάσπη της Κερκίνης
οιωνοσκόπος με σημάδια φανερά
χάθηκα πάλι μες στο πρόσωπο εκείνης

Στενεύουν τα περάσματα
οι φίλοι μου φαντάσματα
κι η πόλη μοιάζει γενικώς
τάφος οικογενειακός

Στενεύουν τα περάσματα
οι φίλοι μου φαντάσματα
κι η πόλη μοιάζει γενικώς
τάφος οικογενειακός

Ματώνει στα Κυβέλεια η οθόνη
κι εγώ ρεμβάζω σε πεδία αχανή
στο Μιραμάρε κολυμπούσες πάντα μόνη
και ο Ματθαίος έχει χρόνια να φανεί

Στενεύουν τα περάσματα
οι φίλοι μου φαντάσματα
κι η πόλη μοιάζει γενικώς
τάφος οικογενειακός

Στενεύουν τα περάσματα
οι φίλοι μου φαντάσματα
κι η πόλη μοιάζει γενικώς
τάφος οικογενειακός

Расхититель гробниц

Мои ночные слова — словно мигранты,
В пути без возврата.
Пусть площади стонут, говорю, пусть,
Может, найдешь меня за следующим поворотом.

Сужаются проходы,
Друзья мои — призраки,
И город в целом похож
На фамильный склеп.

Сужаются проходы,
Друзья мои — призраки,
И город в целом похож
На фамильный склеп.

Словно Стримон, тону я в водах,
Как рыбак в грязи Керкини.
Предсказатель с явными знаками,
Я снова потерялся в твоем лице.

Сужаются проходы,
Друзья мои — призраки,
И город в целом похож
На фамильный склеп.

Сужаются проходы,
Друзья мои — призраки,
И город в целом похож
На фамильный склеп.

Кровью окрашивается экран в Кивелях,
А я грежу о бескрайних полях.
В Мирамаре ты всегда плавала одна,
А Матфея уже много лет не видно.

Сужаются проходы,
Друзья мои — призраки,
И город в целом похож
На фамильный склеп.

Сужаются проходы,
Друзья мои — призраки,
И город в целом похож
На фамильный склеп.