Lyrics and translation Διονύσης Σαββόπουλος - Οι εκλογές μαντινάδα

Οι εκλογές μαντινάδα

Τα όνειρά σου μην τα λες γιατί μια μέρα κρύα
μπορεί και οι φροϊδιστές να ′ρθούν στην εξουσία.
Δέκα λογιώ οι παλικαριές οι εννιά να δραπετεύεις
και οι αγάπες δυο λογιώ στη μια καλογερεύεις.

Λοιπόν μεγάφωνα παντού όλο χαρτιά η Μπενάκη
μα δεν υπήρχε ούτε ψυχή και φύσηξε αεράκι
κι άρχισαν όλα να γυρνούν σαν στοιχειωμένο τσίρκο
ανοίγει μια καταπακτή και πέφτω πλάι στον Κύρκο.

Κοιτούσε σάμπως για ταξί του λέω καλησπέρα
αλλά εμείς και μόνο εμείς ξεμείναμε εδώ πέρα.
Αμέσως έγινε καπνός σαν μια δεκαετία
το σκάει νομίζοντας κι αυτός πως ήμουν συμμαχία.

Γινόταν ο κατακλυσμός το είπε και το δελτίο
και μπήκα σ' ένα ασανσέρ γιατί δεν είχε πλοίο.
Μαζί μου μπαίνουνε πολλοί πω πω πω ντουνιάς σχεδόν καμιά χιλιάδα
νομίζω κι ο Καραμανλής ωχ αμάν αμάν μαζί με την Ελλάδα.

Το ασανσέρ αγκομαχά επίκρα την ζουλάρδα,
η Ελλάδα αρχίζει να γελά και γίνεται γελάδα
και μια φωνή με προφορά ωχ αμάν αμάν απ′ των Σερρών την Πρώτη,
ρωτάει άμα συμφωνώ ωχ αμάν αμάν να γίνομαι Ευρώπη.

Μα κι αν ταΐζεις του απαντώ κακάο την γελάδα
δε θα 'ναι πάλι πιθανόν ν' αρμέξεις σοκολάδα.
Και το κουβούκλιο κάνει μπαμ και μέσα απ′ την αιθάλη
ανέβηκε ένας κουρνιαχτός που είχε διπλό κεφάλι.

Το ένα ήταν Θεσσαλός ωχ αμάν αμάν στο σχήμα του Φλωράκη,
το παρα δίπλα Ανδρεϊκός ωχ αμάν αμάν με γεια και το μπλουζάκι.
Τον λόγο τους αντανακλά σαν κάτοπτρο το πλήθος
και όπως άλλαζα βρακί μου βγήκε αυτός ο στίχος.

Μπορεί κανίβαλος ποτέ ωχ αμάν αμάν να εκπροσωπήσει τάχα
όλους τους φίλους τους παλιούς ωχ αμάν αμάν που έχει στη στομάχα;
Κι αμέσως χέρια με τραβούν γραμμή στο κυλικείο
αλλά ξυπνάω ευτυχώς στο κρίσιμο σημείο.

Ξυπνώ και βλέπω την ψυχή που εδώ και δέκα χρόνια
ενώ τη λάτρεψα πολύ της είπα λάθος λόγια
κι αν σ′ αγαπώ θα σου κλαφτώ που μες στην κοινωνία
της ευτυχίας σου ζητάς την επιπλοποιία.

Χωνεύεις δέντρο εξωτικό μην κάνεις την αθώα,
η ευτυχία τζιέρι μου είναι την για τα ζωα.
Λοιπόν για βάλε ένα παλτό και δώσ' μου την βαλίτσα
για ′κεί που ανάβει τη φουφού η ψωρο Κωσταινίτσα.

Και να το ταίρι μου κι εγώ σαν τους πρωτοφευγάτους
στων εκλογών του '77 γυρίζαμε στους βάλτους.
Θεσσαλονίκη, Γιάννενα, Κέρκυρα και Ιόνιο,
μες στην καρδιά σου άσε να μπουν και θα την κάνεις ψώνιο.

Μοιάζει να το ′πε το ΠΑΣΟΚ, ο Σολωμός ή ο Τσάτσος,
θα πω κι εγώ ένα σιγανό μη μας ακούσει μπάτσος.
Στα όνειρά μου σας καλώ και σας και την κυρά σας
κι ελπίζω να καλέσετε κι εμάς απ' τη μεριά σας.

Выборы – Мантинада

Не рассказывай свои сны, ведь в один холодный день
фрейдисты могут прийти к власти, милая.
Десять видов удальства, в девяти ты сбежишь,
и два вида любви, в одной ты уйдешь в монахи.

Итак, громкоговорители повсюду, вся улица Бэнаки в листовках,
но не было ни души, и подул ветерок,
и все начало кружиться, как цирк с привидениями,
открывается люк, и я падаю рядом с Кирко.

Он смотрел, будто искал такси, я говорю ему добрый вечер,
но мы, и только мы, остались здесь.
Он тут же обратился в дым, словно десятилетие,
удирая, думая, что я тоже из коалиции.

Начинался потоп, об этом сказали и в новостях,
и я вошел в лифт, потому что не было корабля.
Со мной входят многие, ой-ой-ой, почти тысяча человек,
кажется, и Караманлис, ох, елки-палки, вместе с Грецией.

Лифт кряхтит, нажимая на кнопку,
Греция начинает смеяться и превращается в корову,
и голос с акцентом, ох, елки-палки, из Серрес Первой,
спрашивает, согласен ли я, ох, елки-палки, стать Европой.

Но даже если кормить корову какао,
вряд ли получится надоить шоколад, отвечаю я.
И кабина бабах, и сквозь копоть
поднялась пыль с двумя головами.

Одна была фессалийской, ох, елки-палки, по форме как у Флоракиса,
другая рядом – андреевской, ох, елки-палки, с приветствием и футболкой.
Их слова отражает толпа, как зеркало,
и пока я менял штаны, мне пришла эта строчка.

Может ли каннибал когда-нибудь, ох, елки-палки, представлять
всех своих старых друзей, ох, елки-палки, которых он проглотил?
И тут же руки тянут меня к буфету,
но, к счастью, я просыпаюсь в самый ответственный момент.

Просыпаюсь и вижу душу, которой десять лет назад
я, хоть и очень любил ее, сказал не те слова,
и если я люблю тебя, я буду плакать, что в обществе
ты ищешь своего счастья в обивке мебели.

Ты перевариваешь экзотическое дерево, не строй из себя невинную,
счастье, дорогая моя, это для животных.
Так что надень пальто и дай мне чемодан,
туда, где нищенка Костаница курит свою трубку.

И вот я, как первые беглецы,
на выборах '77 возвращался в болота.
Салоники, Янина, Корфу и Ионическое море,
впусти их в свое сердце, и оно станет твоим сумасшествием.

Кажется, это сказал ПАСОК, Соломос или Цацос,
скажу и я тихонько, чтобы не услышал полицейский.
В своих снах зову вас и вас, и вашу жену,
и надеюсь, что вы тоже пригласите нас со своей стороны.