Lyrics and translation Ελευθερία Αρβανιτάκη - Dynata

Dynata

Σαν γυναίκα γεννά
στο χώμα η νύχτα το πρωί
κι όλα αντέχουν ξανά
και γίνονται ζωή.

Ποια παλιά κιβωτός
μέσα απ' του χρόνου τις στοές
βγάζει ακόμα στο φως
ζευγάρια αναπνοές.

Δυνατά, δυνατά
γίναν όλα δυνατά τ' αδύνατα
Δυνατά, δυνατά
σ' ένα θέαμα κοινό
Δυνατά, δυνατά
κι όπως πάνε του χορού τα βήματα
με τα χέρια ανοιχτά
όλα τα περιφρονώ

Μα σαν γυναίκα γεννά
στο χώμα η νύχτα το πρωί
κι όλα αντέχουν ξανά
και γίνονται ζωή

Ποια παλιά κιβωτός
μέσα απ' του χρόνου στοές
βγάζει ακόμα στο φως
ζευγάρια αναπνοές.

Δυνατά, δυνατά
γίναν όλα δυνατά τ' αδύνατα
Κι αναμμένο πετά
σπίρτο η γη στον ουρανό
Δυνατά, δυνατά
κι όπως πάνε του χορού τα βήματα
με τα χέρια ανοιχτά
όλα τα περιφρονώ

Κι όλο κάτι λέω
κάποια αγάπη κλαίω
κι όλο μέσα μου θρηνώ χαλάσματα
Με τα χρόνια μου
στα σεντόνια μου
σαν φαντάσματα.

Δεν υπάρχουν πολλά
που να τα ελπίζουμε μαζί
κοίτα, κοίτα ψηλά
κι άλλος αιώνας ζει.

Dynata

Comme une femme accouche
dans la terre, la nuit, le matin
et tout résiste à nouveau
et devient la vie.

Quelle vieille arche
à travers les couloirs du temps
ramène encore à la lumière
des paires de respirations.

Fort, fort
tout est devenu fort, l'impossible
Fort, fort
dans un spectacle commun
Fort, fort
et comme vont les pas de la danse
avec les mains ouvertes
je méprise tout.

Comme une femme accouche
dans la terre, la nuit, le matin
et tout résiste à nouveau
et devient la vie

Quelle vieille arche
à travers les couloirs du temps
ramène encore à la lumière
des paires de respirations.

Fort, fort
tout est devenu fort, l'impossible
Et la terre brûle
un briquet dans le ciel
Fort, fort
et comme vont les pas de la danse
avec les mains ouvertes
je méprise tout.

Et je dis toujours quelque chose
je pleure un certain amour
et je pleure toujours en moi les destructions
Avec mes années
sur mes draps
comme des fantômes.

Il n'y a pas grand chose
que nous pouvons espérer ensemble
regarde, regarde en haut
et un autre siècle vit.