Lyrics and translation Ελευθερία Αρβανιτάκη - Για των ματιών σου το χρώμα
Από
σένανε
θυμάμαι
τ'
όνομα
σου
το
μικρό
Я
помню
твое
маленькое
имя
от
тебя.
Και
των
ματιών
σου
το
χρώμα,
φέγγει
ακόμα
И
цвет
твоих
глаз,
он
все
еще
сияет
Και
των
ματιών
σου
το
χρώμα,
πόσο
ακόμα
И
цвет
твоих
глаз,
насколько
больше
Από
σένα
μου
χει
μείνει
τ'
όνομα
σου
το
μισό
От
тебя
у
меня
осталась
половина
твоего
имени
Αλλά
ξεχνώ
τη
φωνή
σου,
να
η
ποινή
σου
Но
я
забываю
твой
голос,
вот
твое
предложение
Δε
συγκρατώ
τη
μορφή
σου,
να
η
ποινή
σου
Я
не
сдерживаю
вашу
форму,
вот
ваше
предложение
Το
όνομα
σου
το
μικρό
ξανά
δε
θα
πω
Я
больше
не
буду
произносить
твое
имя.
Μήπως
και
ξεχάσω
να
σ'
αγαπώ
Чтобы
я
не
забыл
любить
тебя
Πόσο
ακόμα
να
σ'
αγαπώ
δίχως
σώμα;
Насколько
больше
любить
тебя
без
тела;
Πόσο
ακόμα
για
των
ματιών
σου
το
χρώμα;
Сколько
еще
цвета
для
твоих
глаз;
Παλιά
συρτάρια
θα
αδειάσω,
ρούχα
μου
παλιά
Старые
ящики
я
опустошу,
моя
одежда
старая
Και
θα
φορέσω
κατακόκκινα
φιλιά
И
я
надену
красные
поцелуи
Πολύς
ο
χρόνος
και
ο
πόνος
μου
χωρίς
μορφή
Много
моего
времени
и
боли
без
формы
Αυτό
τον
πόνο
θα
κρεμάσω
στο
καρφί
Эту
боль
я
повешу
на
гвоздь
Πόσο
ακόμα
να
σ'
αγαπώ
δίχως
σώμα;
Насколько
больше
любить
тебя
без
тела;
Πόσο
ακόμα
για
των
ματιών
σου
το
χρώμα;
Сколько
еще
цвета
для
твоих
глаз;
Από
σένα
μου
'χει
μείνει
τ'
όνομα
σου
το
μισό
От
тебя
у
меня
осталась
половина
твоего
имени
Αλλά
ξεχνώ
τη
φωνή
σου,
να
η
ποινή
σου
Но
я
забываю
твой
голос,
вот
твое
предложение
Δε
συγκρατώ
τη
μορφή
σου,
να
η
ποινή
σου
Я
не
сдерживаю
вашу
форму,
вот
ваше
предложение
Το
όνομα
σου
το
μικρό
ξανά
δε
θα
πω
Я
больше
не
буду
произносить
твое
имя.
Μήπως
και
ξεχάσω
να
σ'
αγαπώ
Чтобы
я
не
забыл
любить
тебя
Πόσο
ακόμα
να
σ'
αγαπώ
δίχως
σώμα;
Насколько
больше
любить
тебя
без
тела;
Πόσο
ακόμα
για
των
ματιών
σου
το
χρώμα;
Сколько
еще
цвета
для
твоих
глаз;
Παλιά
συρτάρια
θα
αδειάσω,
ρούχα
μου
παλιά
Старые
ящики
я
опустошу,
моя
одежда
старая
Και
θα
φορέσω
κατακόκκινα
φιλιά
И
я
надену
красные
поцелуи
Πολύς
ο
χρόνος
και
ο
πόνος
μου
χωρίς
μορφή
Много
моего
времени
и
боли
без
формы
Αυτό
τον
πόνο
θα
κρεμάσω
στο
καρφί
Эту
боль
я
повешу
на
гвоздь
Πόσο
ακόμα
να
σ'αγαπώ
δίχως
σώμα;
Насколько
больше
любить
тебя
без
тела;
Πόσο
ακόμα
για
των
ματιών
σου
το
χρώμα;
Сколько
еще
цвета
для
твоих
глаз;
Rate the translation
Only registered users can rate translations.
Writer(s): Teófilo Chantre, μιχάλης γκανάς
Attention! Feel free to leave feedback.