Ελευθερία Αρβανιτάκη - Για των ματιών σου το χρώμα - translation of the lyrics into Russian

Lyrics and translation Ελευθερία Αρβανιτάκη - Για των ματιών σου το χρώμα




Από σένανε θυμάμαι τ' όνομα σου το μικρό
Я помню твое маленькое имя от тебя.
Και των ματιών σου το χρώμα, φέγγει ακόμα
И цвет твоих глаз, он все еще сияет
Και των ματιών σου το χρώμα, πόσο ακόμα
И цвет твоих глаз, насколько больше
Από σένα μου χει μείνει τ' όνομα σου το μισό
От тебя у меня осталась половина твоего имени
Αλλά ξεχνώ τη φωνή σου, να η ποινή σου
Но я забываю твой голос, вот твое предложение
Δε συγκρατώ τη μορφή σου, να η ποινή σου
Я не сдерживаю вашу форму, вот ваше предложение
Το όνομα σου το μικρό ξανά δε θα πω
Я больше не буду произносить твое имя.
Μήπως και ξεχάσω να σ' αγαπώ
Чтобы я не забыл любить тебя
Πόσο ακόμα να σ' αγαπώ δίχως σώμα;
Насколько больше любить тебя без тела;
Πόσο ακόμα για των ματιών σου το χρώμα;
Сколько еще цвета для твоих глаз;
Παλιά συρτάρια θα αδειάσω, ρούχα μου παλιά
Старые ящики я опустошу, моя одежда старая
Και θα φορέσω κατακόκκινα φιλιά
И я надену красные поцелуи
Πολύς ο χρόνος και ο πόνος μου χωρίς μορφή
Много моего времени и боли без формы
Αυτό τον πόνο θα κρεμάσω στο καρφί
Эту боль я повешу на гвоздь
Πόσο ακόμα να σ' αγαπώ δίχως σώμα;
Насколько больше любить тебя без тела;
Πόσο ακόμα για των ματιών σου το χρώμα;
Сколько еще цвета для твоих глаз;
Από σένα μου 'χει μείνει τ' όνομα σου το μισό
От тебя у меня осталась половина твоего имени
Αλλά ξεχνώ τη φωνή σου, να η ποινή σου
Но я забываю твой голос, вот твое предложение
Δε συγκρατώ τη μορφή σου, να η ποινή σου
Я не сдерживаю вашу форму, вот ваше предложение
Το όνομα σου το μικρό ξανά δε θα πω
Я больше не буду произносить твое имя.
Μήπως και ξεχάσω να σ' αγαπώ
Чтобы я не забыл любить тебя
Πόσο ακόμα να σ' αγαπώ δίχως σώμα;
Насколько больше любить тебя без тела;
Πόσο ακόμα για των ματιών σου το χρώμα;
Сколько еще цвета для твоих глаз;
Παλιά συρτάρια θα αδειάσω, ρούχα μου παλιά
Старые ящики я опустошу, моя одежда старая
Και θα φορέσω κατακόκκινα φιλιά
И я надену красные поцелуи
Πολύς ο χρόνος και ο πόνος μου χωρίς μορφή
Много моего времени и боли без формы
Αυτό τον πόνο θα κρεμάσω στο καρφί
Эту боль я повешу на гвоздь
Πόσο ακόμα να σ'αγαπώ δίχως σώμα;
Насколько больше любить тебя без тела;
Πόσο ακόμα για των ματιών σου το χρώμα;
Сколько еще цвета для твоих глаз;





Writer(s): Teófilo Chantre, μιχάλης γκανάς


Attention! Feel free to leave feedback.