Θ' αργήσω απόψε - Κοινοί Θνητοί translation in Russian

Θ' αργήσω απόψε

Πες στους δικούς μου
Ότι θ' αργήσω απόψε
Ένα θα γίνω με τις ράγες και τους καπνούς
Το τελευταίο εισιτήριο κόψε
Γι'αυτό το τρένο που θα αγγίξει τους ουρανούς
Την κάνω φίλε μου, σαλπάρω απόψε
Σε δρομολόγια δίχως επιστροφή
Τον σεβασμό σου στην μνήμη μας δώσε
Το έγκλημα τους μην αφήσεις να ξεχαστεί

Φεύγω να πάρω τρένο ίσα που προλαβαίνω
Για μια καλύτερη ζωή σε μια άλλη χώρα

Εδώ που ζω κι υπάρχω μετά βίας ανασαίνω και άμα πεθάνω θα μου πουν ήταν κακιά η ώρα

Πάμε και όπου μας βγάλει πάμε κι ότι γίνει
Βιάσου λιγάκι μην αργείς και τα εισιτήρια κόψε

Δική μας η επιλογή δική μας και η ευθύνη
Δεν έχει σημασία για αυτούς εάν χαθούμε απόψε

Σανίδωσε το γκάζι το αύριο μας προστάζει γλυκοχαράζει ο ουρανός και όμως δεν ξημερώνει

Ακούω σφύριγμα στις ράγες μας κάτι μας τρομάζει σε λίγα δευτερόλεπτα μάλλον θα είμαστε σκόνη

Θα έχουμε γίνει και εμείς θέμα σε μια οθόνη θα έχουμε γίνει αφορμή για έκτακτο δελτίο

Που είναι ο γιος μου που είναι η κόρη μου δεν το σηκώνει
Ταξίδευε με το Intercity 62

Σε αυτό το τρένο μπήκα αλλά ποτέ δεν βγήκα
Φρόντισαν κάποιοι να μην φτάσω στον προορισμό μου

Έγινα και εγώ του κράτους τους μια προίκα για να τιμούνε κάθε χρόνο δήθεν το χαμό μου

Είπανε φταίει ο ένας είπανε φταίει ο άλλος αλλά ποτέ δεν μάθαμε ποιός φταίει πραγματικά

Την πλήρωσε ο μικρός για να μην χρεωθεί ο μεγάλος και να την βγάλουν καθαρή πάλι τα αφεντικά

Κήρυξαν μέρες πένθους τα αρπακτικά του έθνους ψεύτικα δάκρυα βάλανε και εκφράσανε οδύνη

Οι εκλογές τους αίσχους πρέπει να είναι δικές τους δεν έχουν ίχνος ανθρωπιάς καθόλου αυτά τα κτήνη

Είναι η στροφή στα Τέμπη που το λαό θεριεύει και τον γεμίζει με αδικία μίσος και οργή

Είναι η στροφή στα Τέμπη φωνή ψυχών που εκπέμπει το έγκλημα τους μην αφήσουμε να ξεχαστεί

Πες στους δικούς μου
Ότι θ' αργήσω απόψε
Ένα θα γίνω με τις ράγες και τους καπνούς
Το τελευταίο εισιτήριο κόψε
Γι'αυτό το τρένο που θα αγγίξει τους ουρανούς
Την κάνω φίλε μου, σαλπάρω απόψε
Σε δρομολόγια δίχως επιστροφή
Τον σεβασμό σου στην μνήμη μας δώσε
Το έγκλημα τους μην αφήσεις να ξεχαστεί

Είναι μεγάλο το κακό
Και το καλό είναι λίγο
Όσο κι αν θέλω δεν μπορώ
να του ξεφύγω
Ειναι μεγάλο το κακό
Ζούμε στο έλεος του
Και το μεγάλο αφεντικό είναι
υπάλληλός του
Δεν βρίσκει λόγια να μιλήσει η οργή μας
Για αυτούς που βάφουν με το αίμα μας
τη γη μας,
Μονάχα να βρει το κουράγιο μια νύχτα
Να τους στείλει στο διάολο και να πει καληνύχτα

Είναι μεγάλο το κακό
Και οι κακοί γουστάρουν,
Κι όλο τη φάτσα τους στο δέκτη μας
μοστράρουν.
Όσο και να προσποιηθούν ότι τους νοιάζει,
Το πένθος είναι ταξικό και του λαού μαράζι
Είναι μεγάλο το κακό
Κι οι παπαγάλοι του,
Μας παρουσιάζουνε για θρίαμβο το χάλι του.
Αναρωτιέμαι, τι έχει μέσα η καρδιά τους;
Τι θα λέγαν αν στο τρένο ήταν μέσα τα παιδιά τους;

Κακό μεγάλο τούτοι οι δημοσιογράφοι
Την τραγωδία λένε η μοίρα μας τη γράφει
Λάθος ανθρώπινο, εκείνο που τα φταίει
Οι έσχατοι είναι πρώτοι και οι πρώτοι τελευταίοι
Αλλά στερεύει του λαού η εμπιστοσύνη
Στην τηλεόραση και την δικαιοσύνη
Το δίκιο των παιδιών, πρέπει να γίνει νόμος
Απέναντι στο κράτος που είναι ο μόνος δολοφόνος
Είναι μεγάλο το κακό
Και τους συμφέρει
Και όσο χειρότερα, τόσο θα απλώνουν χέρι
Όσο χρειάζεται η πατρίδα σωτηρία
Θα μας πουλάν ελπίδα σε τιμή ευκαιρία.
Είναι μεγάλο το κακό
Και το καλό μια στάλα
Εμείς το ψάρι το μικρό, τροφή για τα μεγάλα
Ν' αναποδογυρίσει η γη, ήλιος να βγει το βράδυ
Να βρει το στόχο της η οργή σαν βάλουμε σημάδι

Πες στους δικούς μου
Ότι θ' αργήσω απόψε
Ένα θα γίνω με τις ράγες και τους καπνούς
Το τελευταίο εισιτήριο κόψε
Γι'αυτό το τρένο που θα αγγίξει τους ουρανούς
Την κάνω φίλε μου, σαλπάρω απόψε
Σε δρομολόγια δίχως επιστροφή
Τον σεβασμό σου στην μνήμη μας δώσε
Το έγκλημα τους μην αφήσεις να ξεχαστεί

Αν δεν τους στείλουμε εμείς στο διάολο μια μέρα,
Θα φροντίζουν να μας στέλνουν αυτοί στο διάολο, πρώτοι, κάθε μέρα.
Εμάς και τα παιδιά μας.
Ο λαός πενθεί το λαό, όπως ο λαός είναι κι εκείνος που τον σώζει.
Γι' αυτούς είναι δίκαιο να μην έχει αξία η ανθρώπινη ζωή.
Είναι μέρος της ιδεολογίας τους.
Για αυτούς δεν θα είμαστε ποτέ ίσοι.
Μπροστά στο τέρας που λέγεται κεφαλαιοκρατία, το μόνο θεριό που μπορεί να σταθεί απέναντι και να το λυγίσει,
είναι ο λαός, όταν ξυπνήσει.

Я опоздаю сегодня вечером

Скажи моим близким
Что я опоздаю сегодня вечером
Сольюсь я с рельсами и дымами в одно
И последний билет оторви
На этот поезд, что небес коснётся
Я делаю это, друг мой, отплываю сегодня
В рейсы, из которых возврата нет
Уважение твоё нашей памяти отдай
Их преступление не дай забыть

Ухожу, чтобы успеть на поезд, едва успеваю
К лучшей жизни в другой стране

Здесь, где живу и существую, едва дышу, и если умру, скажут: «Был неудачный час»

Пойдём, и куда вывезет, пойдём, и что будет
Поспеши немного, не медли, и билеты оторви

Наш это выбор, наша и ответственность
Для них не важно, если мы пропадём сегодня

Вдави газ, завтрашний день нам приказывает, небо сладко светлеет, и всё же не рассветает

Слышу свисток на рельсах, что-то нас пугает, через несколько секунд, наверное, будем пылью

Станем мы темой на экране, станем поводом для экстренного выпуска

Где мой сын, где моя дочь, не выдерживает этого
Путешествовал на Intercity 62

В этот поезд вошёл, но так и не вышел
Позаботились некоторые, чтобы я не достиг своего назначения

Стал и я их государства приданым, чтобы чтили каждый год якобы мою смерть

Говорили, виноват один, говорили, виноват другой, но так и не узнали, кто виноват на самом деле

Заплатил маленький, чтобы не задолжал большой, и чтобы вышли чистыми снова хозяева

Объявили дни траура, хищники нации, фальшивые слёзы пролили и выразили скорбь

Выборы их позора должны быть их же, нет и следа человечности у этих тварей

Это поворот в Темпи, что народ пожинает и наполняет его несправедливостью, ненавистью и гневом

Это поворот в Темпи, голос душ, что излучает, их преступление не дай забыть

Скажи моим близким
Что я опоздаю сегодня вечером
Сольюсь я с рельсами и дымами в одно
И последний билет оторви
На этот поезд, что небес коснётся
Я делаю это, друг мой, отплываю сегодня
В рейсы, из которых возврата нет
Уважение твоё нашей памяти отдай
Их преступление не дай забыть

Велико зло
И мало добра
Как ни хочу, не могу
от него убежать
Велико зло
Живём по милости его
И большой начальник является
слугой его
Не находит слов наша ярость, чтобы говорить
О тех, кто красят нашей кровью
землю нашу,
Лишь бы нашла courage одна ночь
Чтобы послать их к чёрту и сказать спокойной ночи

Велико зло
И злодеи наслаждаются,
И всё своё лицо на наш экран
выставляют.
Сколько ни притворяются, что им небезразлично,
Траур классовый и у народа маразм
Велико зло
И попугаи его,
Выставляют нам его хаос за триумф.
Интересно, что у них внутри в сердце?
Что бы говорили, если бы в поезде были их дети?

Зло великое эти журналисты
Трагедию называют, нашу судьбу пишут
Ошибка человеческая, виновато то
Последние первые, и первые последние
Но иссякает доверие народа
К телевидению и к правосудию
Правда детей должна стать законом
Против государства, что единственный убийца
Велико зло
И им выгодно
И чем хуже, тем больше будут руку протягивать
Пока需要 родине спасение
Будут продавать нам надежду по выгодной цене.
Велико зло
И добро — капля
Мы рыбка маленькая, пища для больших
Чтобы перевернулась земля, солнце взошло ночью
Чтобы нашла цель ярость, когда поставим метку

Скажи моим близким
Что я опоздаю сегодня вечером
Сольюсь я с рельсами и дымами в одно
И последний билет оторви
На этот поезд, что небес коснётся
Я делаю это, друг мой, отплываю сегодня
В рейсы, из которых возврата нет
Уважение твоё нашей памяти отдай
Их преступление не дай забыть

Если не мы пошлём их к чёрту однажды,
Будут заботиться, чтобы посылали нас к чёрту они первыми, каждый день.
Нас и наших детей.
Народ оплакивает народ, как народ есть и тот, кто его спасает.
Для них справедливо, чтобы не имела цены человеческая жизнь.
Это часть их идеологии.
Для них мы никогда не будем равными.
Перед чудовищем, что зовётся капиталократией, единственный зверь, что может встать напротив и сломить его,
это народ, когда проснётся.