Lyrics Νυχτερινή Αναμονή - Κτίρια Τη Νύχτα
Αυτό το κουτί ευχαρίστως θα το οδηγούσα
Στη νυχτερινή εξοχή
Μακριά απ' τις ασφαλείς πόλεις
Θα ξάπλωνα στο πάτωμα με ορθάνοιχτα χέρια
Και θα φύτρωναν δύο δέντρα ανάμεσά μου
Να πνιγόμουν απ' το χώμα
Κι εσύ θα έπεφτες για πάντα στην εύφορη αγκαλιά μου
Στο μπλε κουτί λιμνάζουνε οι χάρτες μου
Τα σχέδια ενός ύποπτου κόσμου βουλιάζουν
Μα εγώ τ' αποστηθίζω απ' το φεγγίτη του βυθού
Γιατί είμαι ακόμα πιο βαθιά
Και περιμένω τη ζωή μου
Attention! Feel free to leave feedback.