Lyrics and translation Litsa Diamanti - Anthropi Monahi

Anthropi Monahi

Υπάρχουν άνθρωποι που ζουν μονάχοι
Σαν το ξεχασμένο στάχυ
Ο κόσμος γύρω άδειος κάμπος
Κι αυτοί στης μοναξιάς το θάμπος
Σαν το ξεχασμένο στάχυ
Άνθρωποι μονάχοι

Υπάρχουν άνθρωποι που ζουν μονάχοι
Όπως του πελάγου οι βράχοι
Ο κόσμος θάλασσα που απλώνει
Κι αυτοί βουβοί σκυφτοί και μόνοι
Ανεμοδαρμένοι βράχοι
Άνθρωποι μονάχοι

Άνθρωποι μονάχοι
Σαν ξερόκλαδα σπασμένα
Σαν ξωκλήσια ερημωμένα
Ξεχασμένα

Άνθρωποι μονάχοι
Σαν ξερόκλαδα σπασμένα
Σαν ξωκλήσια ερημωμένα,
Σαν εσένα, σαν εμένα...

Les Ermites Humains

Il y a des gens qui vivent seuls
Comme un épi oublié
Le monde autour est un champ vide
Et eux dans l'éclat de la solitude
Comme un épi oublié
Les gens seuls

Il y a des gens qui vivent seuls
Comme les rochers de la mer
Le monde est une mer qui s'étend
Et eux, silencieux, courbés et seuls
Des rochers battus par le vent
Les gens seuls

Les gens seuls
Comme des branches sèches brisées
Comme des chapelles abandonnées
Oubliés

Les gens seuls
Comme des branches sèches brisées
Comme des chapelles abandonnées,
Comme toi, comme moi...