Lyrics and translation Μανώλης Μητσιάς - Ο Γιάννης Ο Φονιάς

Ο Γιάννης Ο Φονιάς

Ο Γιάννης ο φονιάς, παιδί μιάς Πατρινιάς
κι ενός Μεσσολογγίτη
Προχτές την Κυριακή, μετά απ' τη φυλακή
επέρασ' απ' το σπίτι.
Του βγάλαμε γλυκό, του βγάλαμε και μέντα
μα γιά το φονικό δεν είπαμε κουβέντα.

Μονάχα το Φροσί, με δάκρυ θαλασσί
στα μάτια τα μεγάλα,
του φίλησε βουβά, τα χέρια τ' ακριβά
και βγήκε από τη σάλα.

Δεν μπόρεσε κανείς τον πόνο της ν' αντέξει
κι ούτε ένας συγγενής να πει δεν βρήκε λέξη.

Κι ο Γιάννης ο φονιάς στην άκρη της γωνιάς
με του καημού τ' αγκάθι
θυμήθηκε ξανά φεγγάρια μακρυνά
και τ' όνειρο που εχάθη

Яннис-убийца

Яннис-убийца, сын жительницы Патры
и уроженца Месолонгиона,
намедни, в воскресенье, после отсидки
вернулся домой.
Мы вынесли ему сладости, мы вынесли и мяту,
но об убийстве ни слова не сказали.

Только Фроси, со слезами, словно море,
в глазах больших,
молча поцеловала его дорогие руки
и вышла из гостиной.

Никто не смог вынести ее боли,
и ни один родственник не промолвил ни слова.

И Яннис-убийца в углу,
уколовшись шипом горя,
снова вспомнил далекие лунные ночи
и утраченную мечту.