Lyrics and translation Μανώλης Μητσιάς - Τσάμικος

Τσάμικος

Στα κακοτράχαλα τα βουνά
με το σουράβλι και το ζουρνά
πάνω στην πέτρα την αγιασμένη
χορεύουν τώρα τρεις αντρειωμένοι.
Ο Νικηφόρος κι ο Διγενής
κι ο γιος της Άννας της Κομνηνής.

Δική τους είναι μια φλούδα γης
μα εσύ Χριστέ μου τους ευλογείς
για να γλιτώσουν αυτή τη φλούδα
απ' το τσακάλι και την αρκούδα.
Δες πώς χορεύει ο Νικηταράς
κι αηδόνι γίνεται ο ταμπουράς.

Από την Ήπειρο στο Μοριά
κι απ' το σκοτάδι στη λευτεριά
το πανηγύρι κρατάει χρόνια
στα μαρμαρένια του χάρου αλώνια.
Κριτής κι αφέντης είν' ο Θεός
και δραγουμάνος του ο λαός.

Τσάμικος

Dans les montagnes accidentées
avec le zurna et la flûte
sur la pierre sacrée
trois braves dansent maintenant.
Nikephoros et Digènes
et le fils d'Anna Comnène.

Une parcelle de terre est à eux
mais toi, mon Christ, tu les bénis
pour qu'ils sauvent cette parcelle
du chacal et de l'ours.
Regarde comme Nikitaras danse
et le tambourin devient un rossignol.

De l'Épire au Péloponnèse
et des ténèbres à la liberté
la fête dure des années
sur les champs de marbre de la joie.
Dieu est le juge et le maître
et le peuple est son interprète.