Lyrics and translation Μιχάλης Χατζηγιάννης - Άγιες οι καθημερινές

Άγιες οι καθημερινές

Οι μέρες μου λίγο πολύ
Περνούν και δεν περνούν χωρίς εσένα
Μα όταν έρθει η Κυριακή
Σε συλλογιέμαι πάλι απελπισμένα

Περνούν ζευγάρια γελαστά
Να παν στο διπλανό κινηματογράφο
Κι εγώ με τζάμια σφαλιστά
Όλο σε σκέφτομαι και γράμματα σου γράφω

Άγιες οι καθημερινές
Που μέσα στη δουλειά ξεχνώ λίγο τον πόνο
Καταραμένες Κυριακές
Μόνο για τους ευτυχισμένους είστε μόνο

Άγιες μου καθημερινές
Που μέσα στη δουλειά ξεχνώ λίγο τον πόνο
Καταραμένες Κυριακές
Μόνο για τους ευτυχισμένους είστε μόνο

Σαν ξημερώνει Κυριακή
Τα στήθια μου πλακώνει το άδειο σπίτι
Λες και με κλείσαν φυλακή
Πάνω σ' αυτόν τον κακορίζικο πλανήτη

Βλέπω ζευγάρια γελαστά
Που παν στο διπλανό κινηματογράφο
Κι εγώ με τζάμια σφαλιστά
Όλο σε σκέφτομαι και γράμματα σου γράφω

Άγιες οι καθημερινές
Που μέσα στη δουλειά ξεχνώ λίγο τον πόνο
Καταραμένες Κυριακές
Μόνο για τους ευτυχισμένους είστε μόνο

Άγιες μου καθημερινές
Που μέσα στη δουλειά ξεχνώ λίγο τον πόνο
Καταραμένες Κυριακές
Μόνο για τους ευτυχισμένους είστε μόνο

Les jours saints

Mes jours passent, plus ou moins,
Sans toi, et pourtant ils ne passent pas vraiment,
Mais quand vient le dimanche,
Je repense à toi avec désespoir.

Des couples joyeux passent,
Ils vont au cinéma d’à côté,
Et moi, les fenêtres fermées,
Je ne pense qu’à toi et je t’écris des lettres.

Les jours de la semaine sont saints,
Car au travail, j’oublie un peu la douleur,
Les dimanches maudits,
Ils ne sont faits que pour les heureux.

Mes jours saints de la semaine,
Car au travail, j’oublie un peu la douleur,
Les dimanches maudits,
Ils ne sont faits que pour les heureux.

Quand le dimanche se lève,
La maison vide me pèse sur la poitrine,
Comme si on m’avait enfermé,
Sur cette planète maudite.

Je vois des couples joyeux,
Qui vont au cinéma d’à côté,
Et moi, les fenêtres fermées,
Je ne pense qu’à toi et je t’écris des lettres.

Les jours de la semaine sont saints,
Car au travail, j’oublie un peu la douleur,
Les dimanches maudits,
Ils ne sont faits que pour les heureux.

Mes jours saints de la semaine,
Car au travail, j’oublie un peu la douleur,
Les dimanches maudits,
Ils ne sont faits que pour les heureux.