Lyrics and translation Παύλος Σιδηρόπουλος - Na M' Agapas

Na M' Agapas

Σου γράφω πάλι από ανάγκη
η ώρα πέντε το πρωί
το μόνο πράγμα που ′χει μείνει
όρθιο στον κόσμο είσαι εσύ

Τι να τις κάνω τις τιμές τους
τα λόγια τα θεατρικά
μες στην οθόνη του μυαλού μου
χάρτινα είδωλα νεκρά

Να μ' αγαπάς όσο μπορείς να μ′ αγαπάς

Κοιτάζοντας μες στον καθρέφτη
βλέπω ένα πρόσωπο γνωστό
κι ίσως η ασχήμια του να φύγει
μόλις πλυθώ και ξυριστώ

Βρωμάει η ανάσα απ' τα τσιγάρα
βαραίνει ο νους μου απ' τα πολλά
στον τοίχο κάποια Μόνα Λίζα
σε φέρνει ακόμα πιο κοντά

Να μ′ αγαπάς όσο μπορείς να μ′ αγαπάς

Αν και τελειώνει αυτό το γράμμα
η ανάγκη μου δε σταματά
σαν το πουλί πάνω στο σύρμα
σαν τον αλήτη που γυρνά

Θέλω να 'ρθείς και να μ′ ανάψεις
το παραμύθι να μου πεις
σαν μάνα γη να μ' αγκαλιάσεις
σαν άσπρο φως να ξαναρθείς

Na M' Agapas

Je t'écris encore par nécessité
il est cinq heures du matin
la seule chose qui reste
debout dans le monde, c'est toi

Que faire de leurs prix
leurs mots théâtraux
dans l'écran de mon esprit
des idoles de papier mortes

Aime-moi autant que tu peux m'aimer

En regardant dans le miroir
je vois un visage familier
et peut-être que sa laideur disparaîtra
une fois que je me serai lavé et rasé

Mon souffle sent la cigarette
mon esprit est lourd de tant de choses
sur le mur une certaine Mona Lisa
te rapproche encore plus

Aime-moi autant que tu peux m'aimer

Bien que cette lettre se termine
mon besoin ne s'arrête pas
comme l'oiseau sur le fil
comme le vagabond qui revient

Je veux que tu viennes et que tu m'allumes
me raconter un conte de fées
comme la Terre mère me serrant dans ses bras
comme une lumière blanche pour revenir